[]

[]

 

 

 

எளியோருக்கான சட்டங்கள்.! 

ராசா. துரியோதனன் M.A., B.L., 

 

அட்டைப்படம் : லெனின் குருசாமி - guruleninn@gmail.com  

மின்னூலாக்கம் : சீ.ராஜேஸ்வரி -  sraji.me@gmail.com 

வெளியிடு : FreeTamilEbooks.com 

 

உரிமை : Public Domain - CC0 

உரிமை – கிரியேட்டிவ் காமன்ஸ். எல்லாரும் படிக்கலாம், பகிரலாம். 

 

 

 

 

 

 

பொருளடக்கம்

அணிந்துரை 6 

என்னுரை 7 

நன்றியுரை 8 

1. பாலியல் குற்றங்களுக்காண முற்றுப்புள்ளி! 9 

2. வரதட்சணை கொடுமைப் புகார்கள் இதச 498A, 406,41 11 

3. ஜீவனாசம் 12 

4. திருமணமான பெண்களுக்கு இனிசியல் என்ன? 17 

5. முதல் திருமணத்தை கணவர் மறைத்திருந்தால்  2ஆவது மனைவி
ஜீவனாம்சம்_பெறமுடியுமா? 19 

6. இரண்டாவது திருமணம் செய்தால் என்ன தண்டனை ! 20 

7. பெண்களின் பாதுகாப்பு சட்டங்கள்...! 22 

8. கலப்பு திருமணம் செய்வோர் அரசின் நிதியுதவி பெறுவது எப்படி? 28 

9. அரசு வேலையில் இருக்கும் ஆண் இறந்து விட்டால் ஓய்வூதியம் யாருக்கு
கிடைக்கும்? 29 

10. RTI தகவல் அறியும் உரிமை சட்டத்தின் கீழ் தகவல் கோரும் விண்ணப்பம்
அனுப்பும் போது கவனிக்க வேண்டியவை. 30 

11. கைது – ஏன்? எதற்கு? எப்படி? 33 

12. இளம் சிறார்களுக்கான சட்டம் 39 

13. தெரிந்துக் கொள்ள வேண்டிய சில சட்ட பிரிவுகள் 40 

14. நுகர்வோர் மன்றத்தில் புகாரளிப்பது எப்படி? 42 

15. வாரிசுச் சான்றிதழ் பெறுவது எப்படி? 44 

16. இரயில் விபத்து – நிவாரணங்களும்,வழிமுறைகளும் 47 

17. ரிட் மனு என்றால் என்ன ? ரிட் மனு எதற்கு தாக்கல் செய்யலாம் ? 48 

எளியோருக்கான சட்டங்கள்.! 

பெண்களுக்கான பாதுகாப்பு சட்டங்களும்,

சாமானியனுக்கான சட்ட – திட்டங்களும்.

 

 

 

 

[]

 

 

 

ராசா. துரியோதனன் M.A., B.L.,

வழக்கறிஞர்.

 

 

 

 

 

 

 

எளியோருக்கான சட்டங்கள்.!! 

 

பெண்களுக்கான பாதுகாப்பு சட்டங்களும்,

சாமானியனுக்கான சட்ட - திட்டங்களும்...!

 

 “சட்டம் ஒரு இருட்டறை!”என்பது புகழ்பெற்ற சட்டம் குறித்த அறிஞர் அண்ணாவின்
கூற்றாகும். ஆனால் “சட்டம் தெரியாது என்பதற்காக எந்த ஒரு
குற்றச்சாட்டிலிருந்தும் எவர் ஒருவரும் தப்பிக்க முடியாது!”. எனவே
இந்நாட்டின் குடிமக்கள் அனைவரும் ஓரளவாவது சட்டம் தெரிந்திருக்க வேண்டும்
என்று எதிர்பார்க்கப்படுகின்றனர்.
சட்டத்தில் பல்வேறு பிரிவுகள் இருந்தாலும் சாதாரண பொதுமக்களின்
வாழ்வில் அன்றாடம் குறுக்கிடும் சட்டங்கள் "கிரிமினல் சட்டம்" என்று
கூறப்படும் குற்றவியல் சட்டங்களும், சிவில் சட்டம் என்று கூறப்படும்
உரிமையியல் சட்டங்களுமே! சிவில் சட்டப்பிரசினைகளை எதிர்கொள்வதற்குத்
தேவையானகாலஅவகாசம் ஓரளவுக்காவது வழங்கப்படுகிறது. ஆனால்
குற்றவியல் சட்டப்பிரசினைகளை எதிர்கொள்வதற்கு பெரும்பாலான நேரங்களில் கால
அவகாசம் இருக்காது.
ஒரு குற்ற நிகழ்வில் நாம் பாதிக்கப்படலாம். அப்போது அந்த குற்ற நிகழ்வை
ஏற்படுத்தியவர் மீது புகார் அளிப்பது எப்படி? அந்தப் புகாரை நிரூபிப்பது
எப்படி? குற்றவாளிக்கு தண்டனை வாங்கித் தருவது எப்படி? நமது இழப்பிற்கான
இழப்பீட்டை பெறுவது எப்படி? போன்ற பல்வேறு கேள்விகளுக்கானவிடைகள்
பலருக்கும் தெரிய வாய்ப்பில்லை.
அதேபோல ஒரு குற்ற நிகழ்வில் நாமும் உண்மையாகவோ, பொய்யாகவோ குற்றம்
சாட்டப்படலாம். அவ்வாறு நம்மீது குற்றவியல் சட்ட நடவடிக்கை
மேற்கொள்ளப்படும்போது நமக்கான கடமைகள் என்ன?  உரிமைகள் என்ன? என்பன போன்ற
பல கேள்விகள் உள்ளன. பிரசினைகள் வந்து நம்வீட்டுக் கதவை தட்டியபின்னர்
அதற்கான தீர்வை தேடுவதைவிட பிரசினைகளை தவிர்த்து வாழ்வதே
புத்திசாலித்தனமானது. அதையும் மீறி பிரசினைகள் வந்துவிட்டால் அதை
எதிர்கொள்வதற்கான திறனை பெற வேண்டும்.
 

[]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

இதற்கான நோக்கத்தில் இந்தப் புத்தகம் ஆரம்பிக்கப்படுகிறது. குறைந்தது
பெண்களுக்கும், பாமரமக்களுக்குமான ஒரு சட்டத்தீர்வையும் அது சார்ந்த
சட்டங்களையும் பெண்களுக்கான ஒரு சட்டப்பாதுகாப்பையும்  இங்கே பதிவு
செய்யவதோடு குற்றவியல் சட்டம் குறித்தும், பெண்கள் பாதுகாப்பு சட்டங்கள்
குறித்தும்  ஒரு விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவதே எமது நோக்கம். 
எமது இந்த பயணத்தில் பல்வேறு சட்டங்களும் சட்ட வல்லுனர்களின் கூற்றுகலோடும்
ஒரு சிறந்த தொகுப்பாகவும், அவை பாமர மக்களுக்கு தேவையான அளவிற்கு இருக்கும்
என்ற நம்பிக்கையுடன் பயணத்தை துவக்குகிறேன். 

 

அணிந்துரை

 

புகழ்மிக்க  சோழவள நாட்டின் வடக்கு எல்லையான விழிமா நகர் என்றும் நடு
நாடென்றும் போற்றப்படும் விழுப்புரம் மாவட்டத்தில் கிமு மூவாயிரம்
ஆண்டுகளுக்கும் முற்பட்ட காலத்தில் வாழ்ந்து சிவனையே தன் மெய்ஞான சக்தியால்
ஆட்கொணர்ந்தவரும் சிவபுராணம் என்ற அற்புத நூலை இயற்றி கட-உள்,  (கடவுள்)
 உன் உள்ளத்தைக் கடந்து உள்ளே சென்று வெல்வதே கடவுளை (ஈசனை) அடையும் நிலை
என்ற அற்புத தத்துவத்தை போதித்த வேளாளர் குலத்தில் உதித்த சித்தர்
மெய்கண்டார்  ஜீவ சமாதியடைந்த ஊரும், சைவ சமய நாயன்மார்களில் முக்கியமான
நால்வரில் சுந்தரரின்  திருமணத்தை நிறுத்தி (பறவையாரின் வேண்டுதலின்படி )
வழக்காடு மன்றத்தில் சுந்தரரை வென்று தன்பால் ஈர்த்துக்கொண்டு பித்தா பிறை
சூடி என வரிகளை கொடுத்து புகழ்மிக்க தேவாரப்பதிகங்களைப் பாடி  சைவ சமய
சந்தானக்குரவனாக்கிய ஊரும்,    மாபெரும் காப்பியமான கம்பராமாயணத்தை இயற்றிய
கம்பரை ஆதரித்து வளர்த்து, கம்பராமாயணத்தை அரங்கேற்ற உதவிய மாபெரும் கொடை
வள்ளலும் சோழ சாம்ராஜியத்திற்கே உதவிகள் புரிந்தவருமான சடையப்ப வள்ளல்
வாழ்ந்த ஊருமான திருவெண்ணெய்நல்லூர் என்ற வரலாற்று சிறப்புமிக்க ஊரில்
பிறந்து, தந்தையின் கனவை தன் நோக்கமாய் கொண்டு வழக்கறிஞர் பட்டம் பெற்று
வழக்கறிஞராகவும், பத்திரிகை துறையில் எழுத்தாளராகவும், திரைத்துறையில் உதவி
இயக்குனராகவும் தன் எண்ணங்களையும் செயல்களையும் நல் கருத்துகளையும்
மக்களிடம் கொண்டு செல்லத்துடிக்கும் ஆகச்சிறந்த இளைஞனாக என் உளம் கவர்ந்த
அன்புத்தம்பியாக வலம்வரும் ராசா துரியனின்  எண்ணங்களும் எழுத்துக்களும்
மென்மேலும் சிறப்புற்று வாழ்வில் பல சாதனைகளை அடைய வாழ்த்துகிறேன். 

 

கவிஞர் சினேகன்

பாடலாசிரியர்

நடிகர்

 

[]

 

 

என்னுரை 

 

ராஜாராம் சாந்தி தம்பதியினருக்கு மகனாகப்பிறந்து வழக்கறிஞராக படித்து
பட்டம் பெற்றாலும், எனது தந்தையான திரு ராஜாராம் அவர்களின் பெயரை
சுத்துப்பட்டில் உள்ள அனைத்து  கிராம மக்களும் அறிந்திருந்தாலும் ஒருவர்கூட
அவரது பெயரைக்கூறி அழைத்ததை நான் சிறுவயது முதல் இதுநாள் வரையில்
பார்த்ததில்லை, இளஞ்சிறார்கள் முதல் வயதானவர்கள் வரை “புலவர்” என்றே
அழைப்பார்கள். அந்தளவு தமிழ்ப் பற்றும் உலகா ஞானமும் உள்ளவர். படித்ததோ
வெறும் ஒன்பதாம் வகுப்புவரையே, மேற்கொண்டு படிக்கவைக்க பணமில்லாமல்
மாடுமேய்க்க அனுப்பிவிட்டார்கள் அவரின் பெற்றோர்.  மாடுகளை ஓட்டிக்கொண்டு
வயல் வெளிகளில் மேயவிட்டுவிட்டு நூலகத்திலே எடுத்த ராமாயணம், மகாபாரதம்
முதல் தமிழில் உள்ள அனைத்து காப்பியங்களையும், கவிதை, இலக்கியங்களையும்
கற்றுத் தேர்ந்தவர்.  இன்றைய மேடைப் பேச்சாளர்களைவிட பலநூறுமடங்கு பேசும்
ஆற்றலும்- உவமைகளை, உரைகளுக்கு ஏற்ற புராண, இலக்கிய மேற்கோள்களையும்
உடனுக்குடன் அவர்போல் சொல்லக்கேட்ட அறிஞர்கள் இல்லை எனக்கு.
அப்படிப்பட்டவரின் தமிழிலும், அவருக்கு இணையான அறிவும் அதே சமயம் விவேகமும்
கொண்டு என்னையும் என் தங்கையையும் வளர்த்தெடுத்த என் அன்னையோ அவரைவிட
புத்திசாலி. அவரும் ஒன்பதாம் வகுப்போடு தந்தைக்கு வாக்கப்பட்டுவிட்டதால்
மேற்கொண்டு படிப்பை தொடர முடியாமல் போனாலும், தந்தையின் உரையாடல்களை
உள்வாங்கி, அவரின் புத்தகங்களை படித்து தன்னை மெருகேற்றிக்கொண்டவர்.
பல்வேறு இலக்கியங்களையும் மருத்துவம், புராணங்களையும் படித்து அதுசார்ந்த
நூல்களை எழுதி வருகிறார். இப்படி இவர்களின் வளர்ப்பில் தன்னை
மெருகேற்றிக்கொண்ட எனதருமை தங்கையோ எந்த தலைப்பைக் கொடுத்தாலும் உடனே
அதைப்பற்றிய கவிதை எழுதுவதிலும், என் தந்தையைப்போன்றே உதாரணங்களோடு
பேசுவதிலும் வல்லவர். சட்ட மேல்படிப்பு M.A.,L.L.M முடித்துவிட்டு தற்போது
அரசு சட்டக்கல்லூரியில் கௌரவ விரிவுரையாளராக பணிபுரிவதோடு   எனக்கு ஒரு
நல்ல ஆசானாக, நண்பனாக, வழிகாட்டியாகவும் விளங்குவது என் பாக்கியம்.

[]

 

நன்றியுரை

 

சட்டம் படித்துவிட்டு வழக்கறிஞராக பணிபுரிந்தாலும் சமுதாய சீர்கேடுகளை,
களையவும் மக்களிடம் விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தவும் ஒரு சிறந்த ஆயுதமான
சினிமாவில் இயக்குநராகி சமூக விழிப்புணர்வுகள் சார்ந்த படைப்புகளை
மக்களிடம் கொண்டு சேர்க்க துடித்துக்கொண்டிருந்த வேளையில் அதற்கு மிகவும்
வலிமையான பத்திரிகை துறையில் என்னை இளம்குரல் மாத இதழில் இணை ஆசிரியராக
நியமித்து எனது கருத்துக்களை மக்களிடம் கொண்டு சேர்க்க வழிகாட்டிய எனதருமை
அண்ணனும் பாஜக வின் மாநில செயலாளரும் தமிழ்சார்ந்த சிந்தனையாளருமான திரு
ஆதவன் அவர்களுக்கும்,   

எனது இயக்குநர் ஆகும் எண்ணத்தினை கூறியவுடன் அதற்கென்ன என் பொம்மி வீரன்
 படத்தில் முழு சுதந்திரத்தோடு முதலில் வேலை செய்து கற்றுக்கொள், பிறகு
பெரிய இயக்குனர்களிடம் சேர்த்துவிடுகிறேன் என தன் படத்தில்
செர்த்துக்கொண்டதொடு, தன் தம்பியாகவும் தன் குடும்பத்தில் ஒருவனாகவும்
என்னை இணைத்துக்கொண்டு அன்று முதல் இன்று வரை எனக்கு நல் ஆதரவையும்
வழிகாட்டுதல்களையும் வழங்கிவரும்   ஆருயிர் அண்ணன் கவிஞர்  திரு சினேகன்
அவர்களுக்கும் என் நெஞ்சார்ந்த நன்றிகள்.

பல்வேறு கட்டுரைகளையும் நூல்களையும் நான் எழுதி வந்தாலும் சட்டம் பற்றிய
இந்த  சேகரிப்பு தொகுப்பினை  வெளியிடுவதற்கும், மேற்கொண்டு எனது
படைப்புகளையும் வெளியிடுவதற்கும் வழிகளையும் ஊக்கத்தினையும் வழங்கி
இத்தொகுப்பினை வெளியிடும் ebooks.com  இணையதளத்திற்கும் அது சார்ந்த
நல்லோர் அனைவருக்கும் என் நெஞ்சார்ந்த நன்றிகளை உரித்தாக்குகிறேன். 

 

ராசா. துரியோதனன் M.A., B.L.,

வழக்கறிஞர்.

 

[]

 

 

1. பாலியல் குற்றங்களுக்காண முற்றுப்புள்ளி!

 

'பட்டங்கள் ஆள்வதும் சட்டங்கள் கெய்வதும் பாரினில் பெண்கள் நடத்தவந்தோம்'
என்ற பாரதியின் கூற்று தற்போது கேள்விக்குரியாகிவிட்டது. சம உரிமை
சமுதாயத்தில் பெண்களுக்கு எதிரான குற்றங்கள் அதிகரித்துக்கொண்டுதான்
இருக்கிறது.
 முன்பெல்லாம் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய் நடந்த பாலியல் வன்முறைகள்
இப்போதெல்லாம் எங்கெங்கிலும் நடைபெற்றுக்கொண்டிருக்கிறது. ஆறு வயதோ அறுபது
வயதோ! அதெல்லாம் அந்த காமுகர்களுக்கு தேவையில்லை!, பெண்கள் இன்னும்
போகப்பொருளாக,சதைப்பிண்டமாக மட்டுமே பார்க்கும் மனப்போக்கு பாமரன்
என்றில்லாமல் படித்தவனிடம்தான் அதிகம் காணப்படுகிறது.பாலியல்
வண்முறைகளுக்கு என்னவிதமான அளவுகோலை இந்த ஆணாதிக்க சமூகம்
வறையறுத்து_வைத்திருக்கிறது?
கற்பு, பண்பாடு, ஒழுக்கம் என்றெல்லாம் கட்டுப்பாடுகளை பெண்கள் மீது
புகுத்திவிட்டு அந்த கட்டுப்பாடுகளையெல்லாம் தகர்த்துவிட்டு கறபழிப்பு
போன்ற பாலியல் வன்கொடுமைகளில் ஈடுபடுவதும் ஆண்வர்க்கமே!
     காட்டுமிராண்டித்தனமான ஒரு காலகட்டத்திற்கு இந்த சமூகம் சென்று
கொண்டிருக்கிறது என்பதை யாராலும் மறுக்க முடியாது. கற்பு என்பது
பெண்களுக்குமட்டுமானது, அது ஆண்களுக்கானதும்தான என்பதை அறவே
மறந்துவிட்டார்களா? அல்லது மறைத்துவிட்டார்களா? என்றே கூறவேண்டும்!
குற்றங்கள் செய்வதிலும், சட்டத்தில் உள்ள ஓட்டைகள் மூலம் தப்பிப்பதில்
மட்டுமே இங்கு ஜெனநாயகம் செயல்படுகிறது. அதிலும் சமீபகாலமாக
அதிகரித்துவரும் பாலியல் வன்முறைகள், ஒழுக்கமான இந்திய பண்பாட்டின்மீது
கடும் கறையை படிய வைப்பது கண்டனத்திற்குறியது.பச்சிளம் குழந்தைகள் முதல்
பள்ளிழந்த பாட்டிகள்வரை காமவெறிபிடித்த காட்டுமிராண்டிகளுக்கு இறையாகும்
கொடுமையான கேவலம் இன்றும் நடந்தேறிக்கொண்டிருக்கிறது.
'வன்முறை மனதளவில் மட்டுமே' என்ற ஆங்கில வாசகம் ஒன்று உண்டு. வன்முறையின்
இந்த வரைமுறையினை ஒரு தனிமனிதன் உணரும்போது பெருவெளியில் மீறல்கள் இருக்க
வாய்ப்பில்லை,ஆனாலும் வக்கிரம் நிறைந்த இவ்வுலகில் இது சாத்தியம் அல்ல.
பெண் குழந்தைகள்,இளம்பெண்கள் மூதாட்டிகள் ஆகியோரும் சக மனுசிகள் என்பதை
மறந்துவிட்ட மாபாவிகளின் கொடூரமான பாலியல் வன்முறை அரங்கேற்றங்களே
அனுதினமும்; தலைப்புச் செய்திகளாய் வந்துகொண்டிருக்கிறது! இதுபோன்ற
கொடூரமான குற்றச்செயல்களில் ஈடுபடும் நபர்களை கடுமையான வழிமுறைகளில்
உடனடியாக தண்டித்தால் மட்டுமே மேற்கண்ட குற்றங்கள் ஓரளவேனும்
குறைந்திருக்கும்;.
     'நிர்பயா' கொலை வழக்கில் சிறையில் உள்ள கைதியோ அவள் எங்களுக்கு
இணங்கியிருந்தால் யவளை எவ்வித துன்பமுமின்றி துடிக்க துடிக்க கற்பழித்து
தூக்கி எறிந்திருக்கமாட்டோம் என துணிச்சலாய் பேட்டி கொடுத்திருக்க
மாட்டான்.இப்படியொரு மாபாதக சையலிலும் ஈடுபட அஞ்சியிருப்பான்.
     இவன் போன்றவர்களை உடனுக்குடன் கடுமையாக தண்டித்திருந்தால் இவனுக்கு
பிறகும் இன்றும், காரில் இளம்பெண் கற்பழித்து கொலை, வீடுபுகுந்து மூதாட்டி
கற்பழிப்பு. நான்கு ஐந்து வாலிபர்களால் இளம்பெண் கொடூரமாய் கற்பழித்து
கொலை. பணியிடங்களில் பாலியல் தொந்தரவுகள், போன்ற பெண்களுக்கு எதிரான
வன்முறைகள் தொடராமல் தடுத்திருக்கமுடியும்....
இத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகு தற்போதாவது  நீதிமன்றங்களும் அரசும் பாலியல்
தொடர்பான குற்றங்களில் ஓரளவேனும் விழித்துக்கொண்டு செயல்படுவது
வரவேற்கத்தக்கதே!
     1997 ஆம் ஆண்டே விசாகா வழக்கு தீர்ப்பில் வதுத்தப்பட்ட விதிகளும்
நெறிமுறைளும், சட்டமாக்க சுமார் பதினாறு ஆண்டுகளுக்கு பிறகு நிர்பயா
வழக்கின் மூலமே தீர்வு காணப்பட்டுள்ளது!
     முன்பெல்லாம் பாலியல் தொடல்பான துன்பத்திற்கு உள்ளாக்கப்படும் பெண்கள்
முதலில் அலுவலகத்தில் உள்விசாரணை, அடுத்து தேசிய தனித உரிமை ஆணையம்,தமிழ்
நாடு மாநில மகளிர் ஆணையம், தேசிய மகளிர் ஆணையம் என அலைந்து திரிந்து பின்
காவல்துறையில் புகார் பதிவுசெய்து நீதிமன்றத்தில் வழக்குநடத்தி இறுதியில்
தண்டனை பெற்றுத்தருவதற்குள் சில வழக்குகளில் குற்றவாளி செத்தேவிடுகிறான்!
எனவேதான் அதெற்கெல்லாம் முற்றுப்புள்ளி வைக்கும் விதமாகத்தான் பாலியல்
குற்றங்களில் புதிய நெறிமுறைகறை  வகுத்துள்ளது. அதன்படி 

1.பாலியல் துன்புறுத்தல்கள் என்பது விரும்பப்படாத பாலுணர்வுகொண்ட
நடத்'தையும் நடவடிக்கைகளும்(நேரடி,மறைமுக)ஆகும் 

(அ).தொடுதல மற்றும் நெருங்கிப்பழக முயலுதல்.
(ஆ).பாலுறவிற்கு வேண்டுதல் அல்லது வற்புறுத்துதல்.
(இ).பாலுணர்வு பொருள்படும் சொற்களை பயன்படுத்துதல்.
(ஈ).ஆபாச படங்களை காண்பித்தல்.
(உ).இவைபோன்ற பாலுணர்வை வெளிப்படுத்தும் உடல் ரீதியாக     வார்த்தைகள்
மூலமாக, வார்த்தைகளற்ற,சைகைகள் மூலமான எந்த நடத்தையும் இதில் அடங்கும்.
மேற்சொன்ன எவற்றையும் பணியிடத்தில் ஒரு பெண் சந்திக்க நேர்ந்ததென்றால்
அதனால் அவள் வேதணைப்பட்டு, அவமானப்பட்டு உடலும் மனதும் பாதிக்கப்பட
நேர்ந்தால், அவையெல்லாம் பாலியல் துன்புறுத்தல்கள் எனக்கொள்ளப்பட
வேண்டும்.இத்தகைய கேவலமான வற்புறுத்தல்களுக்கு தான் இணங்காவிட்டால்,
பணியில் பல பிரச்சனைகளை எதிர்கொள்ள நேரிடும் என்றுமு;, தனது வேலைக்கே
ஆபத்து ஏற்படலாம் என்றும், அல்லது பணி உயர்விற்கு தடை ஏற்படும் என்றும்,
தான் பல வழிகளிளும் பழிவாங்கப்படுவோம் என்றும், வேலையில் கவனம்
செலுத்தமுடியாத நிம்மதியற்ற அச்சுறுத்தும் சூழல் உருவாகும் என்றும்
அந்தப்பெண் அஞ:ச நேர்ந்தால், அந்த நிலைமை பாலியல் துன்புறுத்தல் எனக்கொள்ள
வேண்டும். அதிலும் இ;த்தகைய வற்புறுத்தல்களிளும், அவமானகரமான செயல்களிளும்
ஈடுபடுபவர் உயர் அதிகாரியாக இருந்தால் அவரது அச்சங்கள் அனைத்தும்
நியாயமானவை என்பதில் எவ்வித சந்தேகமும் இருக்க முடியாது.
     ஆகவேதான் பணியிடங்களில் பாலியல் தொடர்பான குற்றங்களை தவிற்பதற்கு
நிர்வாகத்துறையின் பொறுப்புகள் என்ன என்பதை ஆணித்தரமாக அறிவுறுத்துவது
மட்டுமல்லாமல் தொடர்பான குற்றங்களை தாமதப்படுத்தாமல் உடனடியாக நியாயமான
முறையில் விசாரணை செய்து குற்றங்கள் நிரூபிக்கப்படும் பட்சத்தில்
குற்றவாளிகளுக்கு மிகக்கடுமையான தண்டனைகளையும் வழங்கவேண்டும் என்றும்
அறிவுறுத்தியுள்ளது விசாகா நெறிமுறைகள்.
ராசா.துரியன்
வழக்கறிஞர் 

 

 

 

 

 

 

2. வரதட்சணை கொடுமைப் புகார்கள் இதச 498A, 406,41

இ. த. ச பிரிவுகள் 498A, 406, 41 மற்றும் வரதட்சணை தடுப்புச் சட்டத்தின்
கீழ் 

காவல்நிலையத்தில் கொடுக்கப்படும் புகார் மனுக்களின் மீது காவல்துறையினர்
உடனடியாக வழக்கு பதிவு செய்யக்கூடாது. அதேபோல் யாரையும் கைது செய்யவும்
கூடாது.

புகாரை பெற்றவுடன் அந்த புகாரை Family Welfare Committee க்கு அனுப்ப
வேண்டும். இந்த கமிட்டி ஒவ்வொரு தாலுகா வாரியாக ஆரம்பிக்கப்பட வேண்டும்.
மேலும் இந்த கமிட்டியில் ஒரு வழக்கறிஞர் உட்பட இரண்டு சமூக நல ஆர்வலர்கள்
உறுப்பினர்களாக இருந்து காவல்துறையால் அனுப்பப்படும் புகார்களை விசாரித்து
அந்த பிரச்சினைகளை தீர்க்க ஆலோசனைகளை வழங்க வேண்டும். 

இதற்கு இந்த கமிட்டி ஒரு மாதம் கால அவகாசம் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
அதன்பிறகு தங்களது அறிக்கையை காவல்துறைக்கு வழங்க வேண்டும்.

அதன்பிறகே காவல்துறை FIR பதிவு செய்ய வேண்டும் என 27.7.2017 ஆம் தேதியில்
உச்சநீதிமன்றம் 

"ராஜேஷ் சர்மா Vs உத்திர பிரதேச மாநில அரசு" 

என்ற வழக்கில் தீர்ப்பு கூறியுள்ளது.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3. ஜீவனாசம் 

உண்ண உணவு... உடுத்த உடை... வசிக்க இடம்... இந்த மூன்று தேவைகளும்
இல்லாத மனித வாழ்க்கை முழுமை பெறுவதில்லை. வாழ்க்கையின் அடிப்படை
ஆதாரங்களான இந்த மூன்றும் எத்தனை மனிதர்களுக்குக் கிடைக்கின்றன? தம்மைத்
தாமே பராமரித்துக் கொள்ளும் நிலையில் இருப்பவர்கள் அதிர்ஷ்டசாலிகள்.
அடிப்படைத் தேவைகளுக்குக் கூட மற்றவரை அண்டி வாழ
நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டவர்கள், பரிதாபத்துக்குரியவர்கள். தன்னைத் தானே
காப்பாற்றிக் கொள்ள இயலாமலும், தன்னைப் பராமரிக்க வேண்டியவரும் கைவிட்ட
நிலையில் இருக்கும் ஒரு இந்தியக் குடிமகனுக்கு நம் நாட்டுச் சட்டம் என்ன
வழி சொல்கிறது? அது கொடுக்கும் பாதுகாப்புதான் என்ன? இந்திய குற்றவியல்
சட்டத்தின் (Criminal Procedure Code) பிரிவு 125,126,127 மற்றும் 128. 

இந்திய நாட்டைப் பொறுத்தவரை சிவில் சட்டங்கள் என்று சொல்லக் கூடிய தனி மனித
உரிமைகளைநிலைநாட்டும் சட்டங்கள் திருமணச் சட்டங்கள், சொத்துரிமை
சட்டங்கள், ஜீவனாம்சம் போன்றவை ஒருவர் பின்பற்றும் மதத்தின்
அடிப்படையிலேயே இயற்றப்பட்டுள்ளன. எனினும் மேற்கூறிய இந்தச் சட்டப்பிரிவு
இந்திய மக்கள் அனைவருக்கும் ஜீவனாம்சம் கோர ஒரு பொதுவான சட்டமாகவே உள்ளது.
 

இந்தச்சட்டத்தின் பிரிவு 125ன் கீழ்… 

* தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள இயலாத மனைவி.
* தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள இயலாத சட்டம் அங்கீகரிக்கும் மற்றும் சட்டம்
அங்கீகரிக்காத மைனர் குழந்தைகள். ஒருவேளை
இவர்களுக்கு திருமணம் நடைபெற்றிருந்தாலும் இந்தச் சட்டம் பொருந்தும்.
* வயது வந்த சட்டப்பூர்வமான அல்லது சட்டம் அங்கீகரிக்காத ஒருவரின்
மகன், மகள் உடலளவிலோ, மனத்தளவிலோ பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் பட்சத்தில்.
* ஒரு நபரின் தன்னைத் தானே பராமரித்துக் கொள்ள இயலாத தாய், தந்தையர்.
மேற்கூறிய இவர்கள் அனைவரும் தன்னுடைய கணவர், தகப்பன்
மற்றும் பிள்ளைகளிடமிருந்து ஜீவனாம்சம் கோர இந்தப் பிரிவு வழிவகை
செய்கிறது. இந்தச் சட்டப் பிரிவில் மனைவி என்ற சொல் சட்டப்பூர்வமான மனைவியை
மட்டுமே குறிக்கும். மேலும், கணவரால் விவாகரத்து செய்யப்பட்ட பெண்மறுமணம்
செய்யாத பட்சத்திலும், எந்தவிதமான நிரந்தர ஜீவனாம்சம் பெறாத
பட்சத்திலும், தன்னைத்தானே பராமரித்துக் கொள்ள எந்தவிதமான வருமானமும்
இல்லாத பட்சத்திலும் இந்தச் சட்டத்தின் கீழ் ஜீவனாம்சம் கோர இயலும்.
இந்தச் சட்டத்தின் கீழ் வழக்கு தாக்கல் செய்ய விரும்பும் நபர் தான் எங்கே
வசிக்கிறாரோ, எதிர்தரப்பினருடன் கடைசியாக எங்கே
வசித்தாரோ, அந்த இடத்திற்குட்பட்ட குற்றவியல் நடுவர் நீதிமன்றத்திலோ
(Magistrate Court) அல்லது குடும்பநல நீதிமன்றத்திலோ ஜீவனாம்ச வழக்கு
தாக்கல்செய்யலாம். மைனர் குழந்தைகளுக்கு தாயே காப்பாளராக இருந்து வழக்கு
தாக்கல் செய்ய இயலும், இது சட்டம் ஏற்றுக் கொள்ளாத
குழந்தைக்கும் (Illegitimate child) பொருந்தும். மேலும் இந்த வழக்கு
நிலுவையில் இருக்கும் போது இடைக்கால ஜீவனாம்சம் கோரவும் இந்தச்
சட்டத்தில் இடமுள்ளது. 

 
நாட்டின் பொருளாதார நிலையில் ஏற்படும் மாற்றம் (rise in cost of
living) எதிர்தரப்பினராக இருக்கும்கணவரின், தந்தையின், மகனின்
வருவாயில் ஏற்படும் ஏற்ற இறக்கத்தில் ஏற்படும் மாற்றம், ஜீவனாம்சம் கோரும்
மற்றும் ஜீவனாம்சம் பெரும் நபரின் ஊதியம் ஈட்டக்கூடிய நிலையில்
ஏற்படும் மாற்றம் மற்றும் பொருளாதார ரீதியாக
தன்னைப் பாதுகாத்துக்கொள்ளக்கூடிய நிலையில் மாற்றம், விவாகரத்தான
மனைவியின் மறுமணம் அல்லது விவாகரத்து ஆகாத மனைவியின் தவறான
நடத்தை, மைனரிலிருந்துமேஜராகும் பிள்ளைகள் போன்ற ஒரு சில காரணங்களால்
நீதிமன்றம் நியமித்த ஜீவனாம்ச தொகையை உயர்த்தவோ, குறைக்கவோ இந்தச்
சட்டத்தின் பிரிவு 127ன் கீழ் வழிவகை உள்ளது.
நீதிமன்றம் கொடுத்த ஜீவனாம்சம் தொகையினை எதிர்தரப்பினர் தராமலும்
எந்தவிதமான மேல்முறையீடும் செய்யாமலும் இருக்கும் பட்சத்தில் அந்தத் தொகையை
பெற ஒரு மனு தாக்கல் செய்து அந்தத் தொகையினை நீதிமன்றத்தில் செலுத்தவோ
அல்லது ஜீவனாம்சம் கொடுக்காத பட்சத்தில்எதிராளியை சிறையெடுக்கவோ
முடியும். இந்த வழக்குகளில் எதிர் தரப்பினரிடமிருந்து ஜீவனாம்சம் பெறும்
ஒரே நோக்கத்தில்தான் அவரை சிறையெடுக்கும் ஒரு முடிவினை நீதிமன்றம்
எடுக்கும்.எதிர்தரப்பினர் ஜீவனாம்சம் செலுத்திவிடும் பட்சத்தில்
சிறையெடுப்பு தவிர்க்கப்படும். 

Savitaben Somabhai Bhatia Vs State of Gujarat and others (2005) 

இந்த வழக்கில் ஒரு ஆண் மகன் தன்னை தானே பராமரித்துக்கொள்ள இயலாத
நிலையி லிருக்கும் தன்னுடைய மனைவி, மக்கள் மற்றும் பெற்றோரை பராமரிப்பது
இயற்கை அவன் மீது விதித்திருக்கும் தர்மப்படியான ஒரு கடமை. இவ்வாறு
கடமையாற்றுவது ஒரு சமூக நீதியின் வெளிப்பாடு என்று ஜீவனாம்சத்தைப் பற்றி
தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது.
 

Chaturbhuj Vs Sita Bao (2008)

இந்த வழக்கில் குற்றவியல் நடைமுறைச்சட்டத்தின்
பிரிவு 125 இயற்றப்பட்டதன் நோக்கம் தன்னால் பராமரிக்கப்பட வேண்டியவர்களை
பராமரிக்க தவறும் நபருக்கு அவருடைய தர்மப்படியான கடமையை புரியவைக்க
முயற்சிப்போமேயன்றி தண்டிப்பது நோக்கமல்ல. 
 

Provision Of Muslim Women (Protection Of Rights On Divorce) Act 1986

1985ம் ஆண்டு நமது உச்ச நீதிமன்றத்தில் Mohammed Ahmed Khan Vs ShahBanu
Begum  என்ற சரித்திரப் புகழ் மிக்க வழக்கில் ஒரு இஸ்லாமியப்
பெண்ணிற்கு தலாக்கிற்கு பிறகு இந்திய குற்றவியல் சட்டத்தின் பிரிவு125ன்
கீழ் கொடுத்த தீர்ப்பு இஸ்லாமிய சமூகத்தால் ஏற்றுக்கொள்ள இயலாத
காரணத்தினால் மேற்கூறியஇந்தச் சட்டம் அமலுக்கு வந்தது. மேற்கூறிய இந்தச்
சட்டத்தின் பிரிவு 3ன் கீழ் இஸ்லாமிய சமூகத்தாரால் தலாக்கிற்குப் பிறகு ஒரு
பெண் கடைப்பிடிக்கும் இதாத் சமயத்திலேயே அந்தப் பெண்ணிற்கு தன் வாழ்நாள்
முழுவதற்கும் தேவையான ஜீவனாம்சத் தொகை செலுத்தப்பட வேண்டும் என்று
கூறுகிறது. தலாக் செய்யப்பட்ட உடனே அவர்களுக்குப் பிறக்கும்
சட்டப்படியான குழந்தைக்கான ஜீவனாம்சமும்,மேலும் திருமணத்தின் போது
நிர்ணயிக்கப்பட்ட மெஹர் தொகையும் செலுத்தப்பட வேண்டும். அந்தப் பெண்ணிற்கு
திருமணத்திற்கு முன்னரும் திருமணத்தின்போதும் அவளது உற்றார், உறவினர், நண்பர்கள், கணவர்
மற்றும் அவரின் உறவினர்களால் கொடுக்கப்பட்ட பரிசுப் பொருட்கள்
அனைத்தும் திருப்பித்தரப்படவேண்டும். ஒரு வேளை தலாக் செய்த
கணவர் மேற்கூறியவற்றை சரிவர நடைமுறை படுத்தாத பட்சத்தில் பாதிக்கப்பட்ட
அந்தப் பெண் இந்திய குற்றவியல் சட்டத்தின் பிரிவு 125ன் கீழ் வழக்கு தொடர
இயலும்.தலாக்கிற்கு பிறகு மறுமணம் செய்து கொண்ட இஸ்லாமிய பெண்ணிற்கு
முழுமையான ஜீவனாம்ச தொகை தராத பட்சத்தில் சட்டப்படி அதனை முன்னாள்
கணவரிடமிருந்து கோர மறுமணம் ஒரு தடையல்ல. 

The Hindu Marraige Act 1955 (இந்து திருமணச் சட்டம் 1955) 

இந்தச் சட்டத்தின் பிரிவு 24ன் கீழ் பாதிக்கப்பட்ட கணவனோ அல்லது
மனைவியோஎதிர்தரப்பினரிடமிருந்து ஜீவனாம்சம் கோர இயலும்.
இந்து திருமணச் சட்டத்தின்கீழ் ஏதாவது ஒரு வழக்கு நிலுவையில் இருக்கும்
பட்சத்தில் மேற்கூறிய இந்தச் சட்டப்பிரிவினை பயன்படுத்த இயலும்.
பிரிவு 25ன் கீழ் ஒரு வழக்கு விவாகரத்தில் முடியும் பட்சத்தில் வாழ்நாள்
ஜீவனாம்சத்தை ஒரே தவணையில் பெற்றுக் கொள்ள இந்தப் பிரிவு வழிவகை
செய்துள்ளது.
 

Hindu Adoption and Maintenance Act 1956 (இந்து தத்தெடுத்தல் மற்றும்
ஜீவனாம்ச சட்டம் 1956) 

இந்தச் சட்டத்தின் பிரிவு 18 ஒரு இந்து மனைவி அவர் வாழ்நாள் முழுவதும்
தன் கணவரிடம் இருந்து ஜீவனாம்சம் கோர வழிவகை செய்துள்ளது. இந்தச்
சட்டத்தின் கீழ் நியாயமான காரணத்திற்காக கணவரை விட்டுப் பிரிந்த மனைவியும்
ஜீவனாம்சம் கோரலாம். 

1.எந்த ஒரு தகுந்த காரணமும் இல்லாமல் தன் மனைவியை கைவிட்டு பராமரிக்க தவறிய
கணவன்.
2. கணவனால் மனதளவிலும், உடலளவிலும் வன்கொடுமை அனுபவித்த பெண்.
3. தொழுநோயால் பாதிக்கப்பட்ட கணவர்.
4. வேறு ஒரு மனைவியுடன் வாழ்பவர்.
5. வேறு ஒரு பெண்ணுடன் அதே வீட்டில் தொடர்ந்து அல்லது அவ்வப்போது வசிப்பது.
6. இந்து மதத்திலிருந்து வேறு மதத்திற்கு மாறுவது.
7. வேறு ஏதாவது ஒரு நியாயமான
காரணத்திற்காக பிரிந்து இருத்தல். 

தகாத உறவில் ஈடுபட்ட, ஈடுபட்டிருக்கும் ஒரு மனைவி இந்தச் சட்டத்தின் கீழ்
தனி வசிப்பிடமோ, ஜீவனாம்சமோ,கோர_இயலாது. 

* இந்தச் சட்டத்தின் பிரிவு 19ன் கீழ் கணவனை இழந்த பெண் தன்னுடைய
சுய சம்பாத்தியம் அல்லது சொத்தின் மூலம் வரும் வருமானத்தாலோ, தன்னுடையோ
கணவரோ அல்லது தாய், தந்தையரின் சொத்தின் மூலம் வரும்
வருமானத்தினாலோ, மேலும் தன் மகன் மற்றும் மகளின் பராமரிப்பின் மூலம் அல்லது
அவர்களது சொத்தின் மூலம் வரும் வருமானத்தினாலோ தன்னைக் காத்துக்கொள்ள இயலாத
பட்சத்தில் தன்னுடைய கணவரின் தந்தையிடமிருந்து (மாமனார்) ஜீவனாம்சம் கோர
வழிவகைசெய்யப்பட்டுள்ளது. 

* இச்சட்டத்தின் பிரிவு 20ன் கீழ் ஒரு இந்து குடிமகனின் சட்டப்பூர்வமான
அல்லது சட்டம் ஏற்றுக் கொள்ளாத குழந்தை, தன்னை பாதுகாத்துக் கொள்ள முடியாத
வயதான பெற்றோர், தன்னைப் பராமரித்துக் கொள்ளஇயலாத திருமணமாகாத மகள் ஆகியோர்
ஜீவனாம்சம் கோர இயலும். நீதிமன்றம் ஜீவனாம்சம் வழக்கின் போது வழக்கு
தொடுப்பவரின் நிலை, எதிராளியின் வருமானம், வாழ்க்கைத் தரம் அனைத்தையும்
அலசி ஆராய்ந்து ஒரு ஜீவனாம்சம் கோருபவரின் வாழ்வாதாரத்திற்கான போதிய
தொகையை_நிர்ணயிக்கும். 

Protection of Women from Domestic Violence Act 2005 (குடும்ப
வன்முறையிலிருந்து பெண்களை பாதுகாக்கும் சட்டம் 2005) 

நம் நாட்டில் பெண்களுக்கு எதிராக பதிவு செய்யப்படும்
குற்றங்களில் பெரும்பாலான குற்றங்கள் பெண்களின் மீது செலுத்தப்படும்
குடும்ப வன்முறையே ஆகும். அவ்வாறு பாதிக்கப்படும் பெண்களுக்கு பாதுகாப்பு
அளிக்கவே இந்தச் சட்டம் இயற்றப்பட்டுள்ளது.
குடும்ப_வன்முறையால் பாதிக்கப்பட்டு தன்_கணவராலோ, சகோதரனாலோ,
                         மகனாலோ, உடன் வசிக்கும் ஆண்
நண்பராலோ, தந்தையாலோநிர்கதியாக விடப்படும் பெண் தன்னை இந்த நிலைக்கு
ஆளாக்கிய ஆண்மகனிடமிருந்து ஜீவனாம்சமும் நஷ்டஈடும் கோர இந்தச் சட்டம்
வழிவகை செய்துள்ளது.  

பொதுவாக இந்திய சட்டங்களில் மனைவி என்ற அந்தஸ்துடைய பெண் மட்டுமே
ஜீவனாம்சம் கோர சட்டம் வழிவகை செய்துள்ளது. எனினும் முதல்
முறையாக மனைவியல்லாத ஒரு ஆண்மகனுக்கு துணையாக மனைவி போல் வாழும் ஒரு
பெண்ணும்ஜீவனாம்சம் கோர இந்தச் சட்டமே முன்னோடியாக விளங்கியது. இந்தச்
சட்டத்தைப் பற்றி முழுமையாக பின்னர் தெரிந்து கொள்வோம். 

Narinder Pal Kaur Vs M.S. Chawla (2008) 

சமீபத்தில் டெல்லி உயர்நீதிமன்றம் மேற்கூறிய வழக்கில் மனைவியல்லாத
ஒரு பெண்ணிற்கு ஜீவனாம்ச உரிமை கொடுத்து தீர்ப்பளித்தது. காலங்காலமாக ஒரு
ஆண் பல மனைவிகள் வைத்துக்கொண்டது நம் இதிகாசங்களில், புராணங்களில்
பார்த்துவந்த ஒன்று. இந்தியாவில் திருமணச் சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டவுடன் ஒரு
தாரம் முறை வலியுறுத்தப்பட்டது. அதன் அடிப்படையில் சட்டம் ஏற்றுக்கொள்ளக்
கூடிய வகையில் திருமண உறவில் அல்லாத ஒரு பெண் ஜீவனாம்சம் கோர
சட்டம் அனுமதிக்கவில்லை.எனினும் மேற்கூறிய வழக்கில் ஒரு ஆண் தான்
ஏற்கனவே மணமாகியிருந்ததை மறைத்து 14 ஆண்டுகள் ஒரு பெண்ணுடன் மனைவி என்ற
அந்தஸ்தை கொடுத்து இரண்டு குழந்தைகளையும் பெற்று சமூகத்தில் அந்த
குடும்பத்தின் தலைவன் என்று வெளிக்காட்டிக்கொண்டு இருந்த காரணத்தால் இந்த
வழக்கின்தீர்ப்பில் இந்த இரண்டாவது மனைவியையும் சட்டப்பூர்வமாக
ஜீவனாம்சம் பெருவதற்கு அங்கீகரிக்கலாம் என்று கூறி நீதிமன்றம் ஜீவனாம்சமும்
வழங்கியது. 

Komalam Amma Vs Kumara Pillai Raghavan Pillai and others (2008) 

உச்ச நீதிமன்றம் இந்த வழக்கின் தீர்ப்பில் ஒரு பெண்ணிற்கு
வசிக்கும் இருப்பிடம் ஏற்படுத்திக் கொடுப்பதும் ஜீவனாம்சத்தின் ஒரு அங்கமே
என்று கூறியுள்ளது. மேலும், அந்த இருப்பிடமும் அந்தப் பெண்
பழக்கப்பட்ட அந்தஸ்திலேயே இருக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தியது. 

Maintenance and Welfare of Parents and Senior Citizens Act 2007
(பெற்றோர் மற்றும் மூத்த குடிமக்கள் பாதுகாப்பு மற்றும் பராமரிப்பு
சட்டம் 2007) 

இந்திய நாடு கூட்டுக் குடும்ப முறைக்கு பெயர்
போனது. ஆனால், காலத்தின் கட்டாயத்தால் பொருளீட்டுவதற்காக இளைய
தலைமுறையினர் வெவ்வேறு இடங்களுக்கு இடம் பெயர்ந்த காரணத்தால் நம் நாட்டில்
வயதான பெற்றோர்களும் மூத்த குடிமக்களும் பராமரிக்க ஆளில்லாமல், அன்பு காட்ட
ஆளில்லாமல் தனிமை படுத்தப்பட்டிருப்பது நிதர்சனமான உண்மை. இதனாலேயே இன்று
புற்றீசல் போல்முதியோர் காப்பகங்கள் திறக்கப்பட்டு செயல்பட்டு
வருகின்றன. இந்திய குற்றவியல் சட்டம் பிரிவு 125ன் கீழ் பெற்றோர்கள்
ஜீவனாம்சம் பெற வழிவகை செய்யப்பட்டிருந்தாலும் 2007ம் ஆண்டு கூடுதலான
இந்தச் சிறப்பு சட்டத்தினையும் இயற்றியுள்ளது. 
இந்தச் சட்டத்தின் பிரிவு 5ன் கீழ் தன்னை பராமரித்துக்கொள்ள இயலாத ஒரு
மூத்த குடிமகன், ஆதரவற்று விடப்பட்ட பெற்றோர், தன்னிச்சையாகவோ அல்லது ஒரு
தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனத்தின் (ழிநிளி) மூலமாக இதற்கென நியமிக்கப்பட்ட
ஆணையத்தின் முன் வழக்கு தாக்கல் செய்யலாம். மேலும், யாருமே பராமரிக்க இயலாத
நிலையில் இருக்கும் முதியோர்களை அரசே முதியோர் இல்லங்களின் வாயிலாக
பராமரிக்க சட்டம் வலியுறுத்துகிறது. மேலும், இந்த சட்டத்தின்கீழ் மனு
தாக்கல் செய்யும் செய்பவரின்குழந்தைகள் அல்லது வாரிசுகளுக்கு சம்மன்
அனுப்பி ஆணையம் ஆலோசனை வழங்கி சமரச முயற்சி மேற்கொள்கிறது. சமரச முயற்சி
தோல்வியடையும் பட்சத்தில் ஆணையம் ஜீவனாம்சம் வழங்கக் கோரிதீர்ப்பினை
வழங்குகிறது. 

இந்திய நாட்டில் நீதிமன்றங்களால் ஜீவனாம்ச வழக்கு தங்களுக்கு
சாதகமாக தீர்ப்பு பெற்றும் கிட்டதட்ட 46 சதவிகிதப் பெண்கள் அதனை
கையில் பெற முடியாமல் இருக்கிறார்கள். மேலும், 60 சதவிகிதப் பெண்கள்
நீதிமன்றத்தின் மூலம் உரிய நேரத்தில் ஜீவனாம்சம் பெற
முடியாமல் தவிக்கிறார்கள். திருமணத்தின் போது சீதனமாக கொடுக்கப்படும்
பொருட்களும் அல்லது கணவரோ அல்லது அவரது குடும்பத்தாரோ வரதட்சணையாக கேட்டு
வாங்கும் பொருட்களையோ திரும்பப் பெறுவது என்பது ஒரு பிரம்மப் பிரயத்தனமாகவே
இருக்கிறது. 30 சதவிகிதப் பெண்கள் மட்டுமே தங்கள் நகைகளையோ,உடமைகளையோ
ஓரளவிற்கு தங்கள் வசமாக்கிக் கொள்ள முடிகிறது. மேலும், கணவரிடமிருந்து
பிரிந்து வாழும் 75 சதவிகிதப் பெண்களுக்கு சுய சம்பாத்தியமோ, போதிய
வருமானமோ இல்லா நிலையில் நீதிமன்றம் கொடுக்கக் கூடிய ஜீவனாம்சத்தையும்
சரிவர பெற முடியாத நிலையிலும் அல்லல்பட்டுக்கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள்.
காலங்காலமாக நம்முடைய நாட்டில் ஒரு தனி நபர் தர்மப்படி தான் பராமரிக்க
வேண்டியவர்களை பராமரிக்கத் தவறுவது ஒரு மனிதாபிமானமற்ற குற்ற செயல் என்றே
வேத உபநிடதங்கள் கூறுகின்றன.மேலும், அனைத்து மதங்களும் இதனையே
பறைசாற்றுகிறன. இன்றைய தலைமுறை இதனைதவறியதால் தான் சட்டத்தின் மூலம் அதனை
நிறைவேற்றவேண்டிய கட்டாயம் எழுந்துள்ளது. எந்த ஒரு தனி நபரும்
தர்மப்படிதான் பராமரிக்க வேண்டிய நபரை பராமரிக்கத் தவறும் பட்சத்தில்
சட்டம் தன் கடமையைச் செய்யும்.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4. திருமணமான பெண்களுக்கு இனிசியல் என்ன?

 

பெண்கள் பெரும்பாலும், மருத்துவமனை உள்ளிட்ட இடங்களில் பெயர்
பதிவுசெய்யும்போது, கணவர் பெயர் சேர்த்தோ, அவரது பெயரின் முதல் எழுத்தை
இனிஷியலாகவோ கொடுக்கப் பழகியிருக்கிறார்கள். 

அதே நினைவில், தேர்வு அல்லது வேலைக்கு விண்ணப்பம் எழுதும்போதும், தங்களின்
இனிஷியலாக கணவர் பெயரின் முதல் எழுத்தை எழுதிவிடுகிறார்கள். அவர்களின்
கல்வி, பிறப்புச் சான்றிதழ்களிலோஅப்பா பெயரின் முதல் எழுத்தே இன்ஷியலாக
இருக்கும்போது, அலுவல் ரீதியான குழப்பங்கள் ஏற்படுகின்றன. 

சமீபத்தில், வங்கித் தேர்வு எழுத வந்த பெண்களுக்கும் இதே சிக்கல் நேர,
திருமணச் சான்றிதழ், பிறப்புச் சான்றிதழ் எனக் கேட்கப்பட்டிருக்கிறது.
இதனாலேயே சிலர் தேர்வு எழுத முடியாமல்கூட போய்விட்டது. 

இனிஷியல் மாற்றம்… பெண்களுக்கு மட்டும் ஏன்? 

ஆண்களுக்குத் திருமணத்துக்கு முன்போ பின்போ ஒருபோதும் இனிஷியல் பிரச்னைகள்
வருவதில்லை. பெண்களுக்கு மட்டும் ஏன் இந்த மாற்றம்? வழக்கறிஞர்
அருள்மொழியிடம் கேட்டோம். 

“பொது சிவில் சட்டம் பற்றி இப்போது அதிகம் விவாதிக்கப்படுகிறது. உண்மையில்
பொது சிவில் சட்டம் என்பதை ஆண், பெண் இருவருக்கும் பொதுவானதாக மாற்றுவதே
சரியாக இருக்கும். பெண்களுக்கு இனிஷியல் பிரச்னை எப்போது வந்தது? அவர்கள்
படிக்கவும் வேலைக்கும் செல்லும்போதுதான். 

ஒரு பெண் திருமணத்துக்கு முன் தந்தைக்கும், திருமணத்துக்குப் பின்
கணவனுக்கும், கணவன் இறந்துவிட்டால் மகனுக்கும் கட்டுப்பட்டிருக்க வேண்டும்
எனும் சிலரால் வகுக்கப்பட்ட வரையறைகளே, பெண்கள் தங்கள் சுயத்தை இழந்து
நிற்கக் காரணம். 

மதங்கள் பெண்கள் பெயர்களை இழக்கச் செய்கின்றனவா? 

இந்துக்களில் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்துக்கு முன்பு வரை கணவர் பெயரைக் கூட
பெண்கள் சொல்ல மாட்டார்கள். திருமணப் பத்திரிகைகளில் மணமக்களின் தந்தை
பெயர் மட்டுமே இருக்கும்.

கிறிஸ்தவ மதத்தில் திருமணத்துக்குப் பின், அந்தப் பெண்ணின் பெயரே
மறைந்துவிடுகிறது. எலிஸபெத் எனும் பெண் டேனியலைத் திருமணம் செய்தபின்,
மிஸஸ் டேனியல் என்றே அழைக்கப்படுகிறார். 

இஸ்லாம் முறையில் முன்பெல்லாம் திருமணப் பத்திரிகையில் பெண்ணின்
பெயருக்குப் பதில் ‘அழகிய மணமகளை’ என்றுதான் இருக்கும். இந்த ஆண்மைய சமூகப்
பழக்கங்களின் தொடர்ச்சியாகவே கண வரின் பெயர் இனி ஷியலாக பெண்களுக்கு வந்து
சேர்ந்திருக்கிறது. 

அரசியலமைப்புச் சட்டப்படி…
* ஒரு பெண், ஆணைப் போலவே திருமணத்துக்கு முன்னும் பின்னும் தன் தந்தையின்
இனிஷியலோடு, ஒரே இனிஷியலோடு இருக்க முடியும். 

* ஒரு பெண் தன் தந்தையின் பெயரைத்தான் இனிஷிய லாக வைத்திருக்க வேண்டும்
என்ற அவசியம் இல்லை. தன் தந்தையின் பெயரோடு, தாய் பெயரையும் இணைத்து
இனிஷியலாக வைத்திருக் கலாம். அல்லது, தந்தை பெயர் இல்லாமல் தாய் பெயரை
மட்டும்கூட இனிஷியலாக வைத்திருக்கலாம். 
* இன்ஷியலைத் தேர்வு செய்யும் உரிமையை அரசிய
லமைப்புச் சட்டம் பெண் களுக்கு வழங்கியுள்ளது” என்று தெளிவுபடுத்தினார்
அருள்மொழி. 

அது சுயமரியாதை சார்ந்தது!

ஒரு பெண் இனிஷியல் மாறுவது என்பது கல்வி மற்றும் வேலை சார்ந்தது மட்டுமல்ல,
அவரது சுய மரியாதை சார்ந்ததும்கூட. திருமணத்துக்குப் பிறகு தன் நேசத்துக்கு
உரிய தந்தையை தன் பெயரிலிருந்து பிரிவது நிஜமாகவே வலி தரும் விஷயம்தான். 

பெண்ணியச் செயற்பாட்டாளர்  ஓவியா வின் பார்வை இது… 

“நேசித்து திருமணம் செய்திருந்தாலும்கூட, தன் இனிஷியலை மாற்றிக்
கொள்ளும்போது மனம் குறுகுறுக்கவே செய்யும். அது உளவியலாக அந்தப் பெண்ணை
நிச்சயம் பாதிக்கும். 

திருமணம் ஆனபிறகு, பெண்கள் பலரும் தாங்களாகவே கணவரின் பெயரைச்
சேர்த்துக்கொள்கிறார்கள். இது அவசியமற்றது என்பதே என் கருத்து. சில
வீடுகளில் ஆண்கள் வற்புறுத்தி அவர் பெயரை இணைக்கச் சொல் வதையும் பார்க்க
முடிகிறது. 

இந்தியாவில் அப்பாவின் பெயரை இனிஷியலாக்கிக் கொள்வதே வழக்கமாக உள் ளது.
அம்மாவின் பெயரைச் சேர்ப்பதே இல்லை. கேரளா வின் சில பகுதிகளில் விதி
விலக்காக அம்மாவின் பெயரை இணைக்கிறார்கள்.

ஒரு பெண்ணின் தந்தை சரி யில்லாதவராக, குடும்பத்தை விட்டு
ஓடியிருந்தாலும்கூட அவரின் பெயரை அந்தப் பெண் இறுதிவரை சுமக்கவே
வேண்டியிருக்கிறது. இதில் அம்மாவின் பெயரையும் இனிஷியலாகக் கொள்ளும்
பழக்கத்தை பலரும் முன் வைப்பதேயில்லை. 

என் மகனின் பெயர் ஜீவசகாப்தன். அவருக்கு என் பெயர் மற்றும் கணவரின் பெயரின்
முதலெழுத்தையும் சேர்த்து ஓ.வி.ஜீவசகாப்தன் என்று பள்ளியில் சேர்த்தோம்.
பள்ளி யில் ஏதேனும் ஒரு பெயரை மட்டும் வைக்க வேண்டும் எனச் சொன்னபோது,
‘அப்படி யென்றால் அவன் அம்மாவின் பெயரே இருக்கட் டும்’ என்றார் என் கணவர்.
பிறகு இருவரின் பெயருடன் பதிவு செய்தார்கள். 

இப்போது என் பேத்தியின் பெயரும் எஸ்.ஜெ.இதய சிற்பி என அம்மா-அப்பா இருவர்
பெயரின் முதலெழுத்தோடு தான் பதிந்திருக்கிறோம்.” 

ஆண்களுக்கு மட்டுமல்ல… பெண்களுக்கும் தனித்த அடை யாளம் இருக்கிறது. அதை
இழக்காமல் வாழ்வோம்!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5. முதல் திருமணத்தை கணவர் மறைத்திருந்தால்  2ஆவது மனைவி ஜீவனாம்சம்_பெறமுடியுமா?

முதல் திருமணத்தை மறைத்து செய்து கொண்ட இரண்டாவது திருமணம் சட்ட விரோதமானது
என்றாலும், கணவரிடமிருந்து ஜீவனாம்சம் பெறுவதற்காக இந்து திருமணச்
சட்டப்படி இரண்டாவது மனைவியையும் சட்டபூர்வமானவராகவே கருத வேண்டும் என
உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்துள்ளது.
இரண்டாவது மனைவிக்கு ஜீவனாம்சம் வழங்க முடியாது என உச்சநீதிமன்றம்
அளித்திருந்த முந்தைய தீர்ப்பானது, முதல் திருமணம் குறித்த தகவலை மறைத்து
செய்து கொண்ட இரண்டாவது திருமணத்திற்கு பொருந்தாது என உச்சநீதிமன்ற
நீதிபதிகள் ரஞ்சனா பிரகாஷ் தேசாய், ஏ.கே. சிக்ரி ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு
தீர்ப்பளித்துள்ளது.
""இந்த விளக்கம் ஏற்றுக் கொள்ளப்படாவிட்டால் அது மனைவியை ஏமாற்றும்
கணவனுக்கு அளிக்கப்படும் சலுகையாக ஆகிவிடும்.
எனவே, ஜீவனாம்சம் பெறுவதற்காகவாவது குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் 125-ன்படி
(ஜீவனாம்சம்) பாதிக்கப்பட்ட பெண் சட்டபூர்வமான மனைவியாகவே கருதப்பட
வேண்டும்'' என நீதிபதிகள் தெரிவித்துள்ளனர்.
ஆதவ்-சபிதா பென் வழக்கில், உச்சநீதிமன்றம் ஏற்கெனவே அளித்த தீர்ப்புக்கு
மாறானதாக மும்பை உயர்நீதிமன்றம் தீர்ப்பு அளித்துள்ளது என்று கூறி ஒருவர்
உச்சநீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்திருந்தார்.
மேல்முறையீட்டு மனுவை தள்ளுபடி செய்த உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள், சமூக நீதியை
நிலைநாட்டுவதற்காக குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் 125-யை உறுதியான
நோக்கத்திற்காக செயல்படுத்தும் வகையில் இப்படி விளக்கம் அளிக்க வேண்டியது
அவசியம் என்றும் தீர்ப்பில் தெரிவித்துள்ளனர்.
ஆதவ் ஏற்கெனவே திருமணமானவர் என்பதை முழுமையாகத் தெரிந்து கொண்டு சபிதா பென்
அவரை இரண்டாவது திருமணம் செய்து கொண்டுள்ளார். ஆதலால், இந்து திருமணச்
சட்டப்படி அந்த திருமணம் செல்லாது என தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டதாக நீதிபதிகள்
விளக்கம் கூறினர். 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

6. இரண்டாவது திருமணம் செய்தால் என்ன தண்டனை !

 

எப்பொழுது இரண்டாவது திருமணம் செய்யலாம் !!!!
IPC section 494 & 495 

ஒரு கணவன் அல்லது மனைவி அவர்களின் திருமண வாழ்க்கைக்கு பிறகு இன்னொரு
திருமணம்செய்துக்கொண்டால் அது செல்லாது. கணவன் அல்லது மனைவி இருதுனை
புரிந்த குற்றத்திற்க்கு ஆழாகிவிடுவார்கள்...
ஒரு நபர் தன் வாழ்வில் நடந்த முதல் திருமணத்தை மறைத்து இரண்டாவது திருமணம்
செய்ய ஒப்புக்கொண்டால் அது சட்டபடி குற்றம்...
 

தண்டனை!!
இதற்க்கான தண்டனை 7 ஆண்டுகள் சிறைப்படுத்துதல் மற்றும் அபராதமும் ஆகும்.
இதர காரணங்கள் என்றால் 7 ஆண்டு சிறைவைப்பு மற்றும் அபராதமூம் ஆகும்..
விளக்கம் !!! 

எந்த ஒரு நபருக்கு கணவன் அல்லது மனைவி உயிருடன் இருந்து மறுமணம் புரிந்தால்
அது செல்லுபடி ஆகாது . ஏனெனில் அது கணவன் அல்லது மனைவியின் வாழ்நாள்
காலத்தில் நடைபெறுவதால் அது இருதுணை மணம் குற்றமாகும். ( பிரிவு 494 )
இருதுணை மணகுற்றத்திற்க்கு அத்தியவசியமாணவை !!
1. குற்றவாளி வேறொருவர்க்கு திருமணம் செய்யப்பட்டிருக்க வேண்டும். உண்மையாக
நடந்த திருமணத்திற்க்கான நிரூபனம் அவசியமாகிறது.
( the accused must have been married to same person . proof of first
marriage necessary )
இங்கு முதல் திருமணம் செல்லத்தக்கதாக இருக்க வேண்டும். ஒரு வேலை
தரப்பினர்களை ஆளுமை செய்யும் சட்டப்படி முதல் திருமணம் செல்லத்தக்கதல்ல
என்றால் இரண்டாவது திருமணம் செய்வதன் மூலம் எந்த குற்றமும்
செய்யப்படவில்லை..\
மேலும் தரப்பினர்களின் வழக்காறுசட்டங்குகளின்படி இரண்டாவது திருமணம்
முறைபடிசெய்யப்பட்டிருக்க வேண்டும். அத்தகைய திருமணத்தின் செல்லுபடி
தன்மை தரப்பினர்களின் மதங்கள் ,அவர்களின் உறைவிடம் மற்றும் சில இன்றியமையாத
மதம் தொடர்பான திருமணச்சடங்குகளை நிறைவேற்றபடுவதை சார்ந்துள்ளது.
 

உதாரணம் !!. 

தரப்பினர்கள் இந்துப் பழங்குடியினர்கள் இரண்டாவது மற்றும் அடுதடுத்த
திருமணங்கள் அவர்களது பழங்குடியின வழக்கங்கள் வழக்காறுகளால் ஆளூமை
செய்யபடுகிறது என்றால் அத்தகைய இரண்டாவது திருமணங்கள்
செல்லத்தக்கது.மற்றும் அந்த நபர் தண்டிக்கத்தக்கவரல்ல என்று உச்சநீதிமன்றம்
கூறியது...
2. இரண்டாவது திருமணம் புரியும் நாளில் யார்ருடன் முதல் திருமணம் செய்துக்
கொண்டாரோ அவர் உயிருடன் இருக்க வேண்டும்.
(on the date of the second marriage the person to whom the accused was
married should be alive )
3..இரண்டாவது திருமணம் முதல் திருமணம் போல் கொண்டாட படவேண்டும் மற்றும் அது
செல்லத்தக்கதாக இருக்க வேண்டும்.
( second marriage must be celebrated in the same manner as the first
marriage and must be a valid one )
அது போல் காமக்கிழத்தி அல்லது வைப்பாட்டி வைத்துக் கொள்ளுதல் திருமணம்
ஆகாது .அதே போல் விவகரத்து தீர்ப்பானை செல்லத்தக்க திருமணத்தை
கலைக்கிறது. திருமணம் கலைக்கப்பட்ட பிறகு மீண்டும் திருமணம் செய்து கொள்ள
முடியும்.
இரண்டாவது திருமணத்தை நடத்தி வைக்கும் பூசாரி குற்ற உடந்தையாளர் என்ற
வகையில் பிரிவு 494மற்றும் 109 ன் கீழ் தண்டிக்கப்படுவார் . இருப்பினும்
இரண்டாவது திருமணத்திற்க்கு வருவதற்க்கு இசைவு தெரிவித்த நபர்கள் அல்லது
அந்த திருமணத்திற்க்கு வீட்டில் இடம் அளித்தவர்கள் அந்த திருமணத்திற்க்கு
குற்ற உடந்தையாளர் ஆவதில்லை..
எப்பொழுது இரண்டாவது திருமணம் செய்யலாம்!!! 

1. முதல் திருமணம் செல்லுபடி ஆகாது என தகுதி வாய்ந்த
நீதிமன்றத்தால் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டால் அந்த நபர் இரண்டாவது திருமணம்
செய்துகொள்வது குற்றமல்ல
2. முந்தய கணவன் அல்லது மனைவி பற்றி தொடர்ந்து 7 ஆண்டுகளுக்கு உயிருடன்
இருக்கும் தகவல் ஏதுமில்லை என்றால் மற்ற நபர் மீண்டும் திருமணம்
செய்துக்கொள்ள முடியும். இங்கு இரண்டாவது திருமணத்தின் வாழ்க்கைத்
துனையிடம் முதல் திருமணம் பற்றி கூறியிருக்க வேண்டும்.
3 . தகுதி வய்ந்த நீதிமன்றத்தின் விவாகரத்து தீர்ப்பாணையின் மூலம் திருமணம்
கலைக்கப்பட்டுவிட்டால் இரண்டாவது திருமணம் செய்யலாம். 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

7. பெண்களின் பாதுகாப்பு சட்டங்கள்...!

 

1925   இந்திய வாரிசுரிமைச் சட்டத்தின் கீழ் மனைவி பெண் குழந்தைகளுக்கு
சொத்து உரிமை வழங்கப்பட்டது.
1929   குழந்தை திருமணத் தடைச் சட்டம் இயற்றப்பட்டது.
1955   திருமணச் சட்டப்படி பெண்களின் திருமண வயது 17 வயதாக
அறிவிக்கப்பட்டு, தற்பொழுது 21 வயதாக உயர்த்தப்பட்டு பின்பற்றப்
படுகின்றது.
1956   வாரிசுரிமைச் சட்டம், பெற்றோர்களின் சொத்துக்களையடைய பெண்களுக்கு
உரிமை வழங்கப்பட்டுள்ளது.
1956   விதவைகள் மறுமணச் சட்டம்,  விதவைகள்  மறுமணத்தை அங்கீகரிகத்து
சட்டம்.
1961   மகப்பேறு நலச்சட்டம் - மகப்பேறு காலத்தில் பெண்கள் விடுப்பு
எடுக்கவும் அக்காலத்தில் ஊதியம் பெறவும் உறுதி செய்யப்பட்டது.
1961   வரதட்சணை ஒழிப்புச் சட்டம் (1984 இல் திருத்தப்பட்டது). வரதட்சணை
வாங்குபவர்களுக்கு சிறைத் தண்டணை.
1986   பெண்களை அநாகரிகமாகக் காட்டுவதை தடை செய்யும் சட்டம்.
1989   வாரிசுரிமைச்  சட்டம் - பெண்களுக்குப் பரம்பரை சொத்தில்
சமபங்குரிமை.
1990   பெண்களுக்கான தேசிய ஆணையம்.
1994   குழந்தை பிறப்புக்கு முன் பாலியல் பகுப்பாய்வு நுட்பங்கள் சட்டம் -
பெண் சிசுவை கருவிலே அழிப்பதை தடுப்பதற்கு சட்டம்
2005   குடும்ப வன்முறையிலிருந்து பெண்களுக்கு பாதுகாப்பு சட்டம்.
2013   பணியிடத்தில் பெண்கள் மீதான பாலியல் துன்புறுத்தல் தடுப்பு, தடை,
தீர்வு சட்டம். 

 

குடும்ப வன்முறை தடுப்புச் சட்டம், 2005  

இந்தச் சட்டத்தின்படி பெண்கள், தன் கணவரோ, மாமியாரோ துன்புறுத்தினால்
தண்டனை பெற்றுத் தரலாம். கணவன் வீட்டில் மட்டும்தான் என்றில்லாமல் பெற்றோர்
தன்னை துன்புறுத்தினாலும் இந்தச் சட்டத்தின் கீழ் புகாரளிக்கலாம்.
பெரும்பாலும் காதல் திருமணம் செய்ய விழையும் பெண்ணை அடித்து உதைத்துத்
துன்புறுத்துவது போன்றவற்றில் இந்த குடும்ப வன்முறை தடுப்புச் சட்டத்தைப்
பயன்படுத்தலாம். இச்சட்டத்தின்படி காவல் நிலையம் சென்று புகாரளிக்கத் தேவை
யில்லை. காவல் நிலையத்தில் புகாரளித்தால் எஃப்.அய்.ஆர். போடப்படுவதுபோல,
மாவட்ட பாதுகாப்பு அதிகாரியிடம் புகாரளித்தால் டி.அய்.ஆர் பதிவு
செய்யப்படும். இதன்படி நடவடிக்கை எடுக்கப்படும். பெரும்பாலான பெண்கள்
கணவனுக்கு எதிராக காவல்நிலையம் செல்லத் தயங்குவதால் இச்சட்டத்தில் இந்த
ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. 
 

சிறுவர் திருமண தடைச் சட்டம், 2006 

  சர்வதேச மகளிர் ஆராய்ச்சி மய்யம் வெளியிட்டுள்ள ஆய்வறிக்கையில் 48
சதவிகிதப் பெண்கள் 18 வயதுக்குள்ளேயே திருமணம் புரிந்து கொள்வதாகக்
கூறுகிறது. குழந்தைத் திருமணத்தில் இந்தியா 13ஆவது இடத்தில் இருக்கிறது.
இப்பழக்கம் தொன்றுதொட்டு இருப்பதால் அதைத் தடுப்பது சிரமமாக இருக்கிறது.
2007ஆம் ஆண்டு முதல் இச்சட்டம் நடைமுறைக்கு வந்தது. அதன்படி, பெண்ணுக்கு
குறைந்தபட்ச திருமண வயது 18 ஆகவும் ஆணுக்கு 21 ஆகவும்
ஆக்கப்பட்டது.இச்சட்டத்தின்படி குறிப்பிட்ட வயதிற்குள் திருமணம்
செய்துவைப்பது குற்றம். ஆயினும் சட்டத்தின் கண்களில் மண்ணைத்தூவிவிட்டு
இன்றும் பல குழந்தை திருமணங்கள் நடைபெற்றுதான் வருகின்றன. 

சிறப்பு திருமணச் சட்டம், 1954 

இந்தியாவில் பல மதங்களும், ஜாதி அமைப்புகளும் இருப்பதால் மதம் மற்றும் ஜாதி
தாண்டி திருமணம் புரிகிறவர்கள் திருமணத்தை முறையாக பதிவு செய்ய
வேண்டுமென்றாலோ,  திருமணத்துக்குப் பின்னான வாழ்க்கையில் ஏதேனும்
சிக்கல்கள் ஏற்பட்டு விவாகரத்து நோக்கிய பிரச்சினைகளுக்கு சட்டத் தீர்வை
நாடவோ இச்சட்டத்தின் படி முறையாக பதிவு செய்தால்தான் மண முறிவு கிடைக்கும்.
இச்சட்டத்தின்படி திருமணம் செய்ய விரும்புவோர் திருமணப் பதிவு
அலுவலகத்திற்குச் சென்று விண்ணப்பித்தபின் மணம் செய்ய விரும்புவோரின்
பெயர்கள் அலுவலகத்தின் அறிவிப்புப் பலகையில் ஒட்டப்பட்டிருக்கும். ஒரு
மாதத்திற்குப் பின் திருமணம் முறையாக பதிவு செய்யப்படும். 

வரதட்சணை தடுப்புச் சட்டம்,1961 

 வரதட்சணை என்பது காலம் காலமாக நம் சமூகத்தில் வேரூன்றியிருக்கும் கொடிய
விஷம். வரதட்சணை கொடுக் காததற்காக கணவர் வீட்டில் தொடர்ச்சியாக
துன்புறுத்தல்களுக்கு பெண்கள் ஆளாகின்றனர். வரதட்சணைக்காக மனைவியை உயிருடன்
எரித்த சம்பவங்களும் நாம் அறிந்ததுதான். வரதட்சணை வாங்குவதும் குற்றம்
கொடுப்பதும் குற்றம் எனக் கூறுகிறது இச்சட்டம். வரதட்சணை கேட்பவர்கள்
மீதும் கொடுப்பவர்கள் மீதும் இச்சட்டத்தின்படி நடவடிக்கை எடுக்கலாம்.
இச்சட்டத்தின்படி பலர் தண்டனை பெற்றுள்ளனர். 
இந்திய  விவாகரத்துச் சட்டம், 1969 

திருமண வாழ்வில் திருப்தியின்மை, வெறுமை, கட்டாயம் போன்ற பல காரணங்களால்
இருவரும் மனமொத்தோ அல்லது இணையர்களில் ஒருவரோ விவாகரத்துக்கு
விண்ணப்பிக்கலாம். குடும்ப நீதிமன்றத்தில் இதற்கான வழக்கு நடத்தப்பட்டு,
விவாகரத்து வழங்கப்படும். 

பிரசவகால பலன்கள் சட்டம், 1861 

 பிரசவ காலத்தின்போது பணிபுரியும் பெண்ணுக்கு அந்நிறுவனம் 80 நாட்கள்
ஊதியத்துடன் கூடிய விடுமுறையும், மருத்துவ செலவையும் வழங்க வேண்டும்
எனக்கூறுகிறது இச்சட்டம். இச்சட்டம் பெண்களுக்கு மிகவும் பயன்படக்கூடிய
சட்டம். பொருளாதாரரீதியாக பெண்களுக்கு உதவவும், வேலையை உறுதி செய்யவும்
இச்சட்டம் உதவுகிறது.  

மருத்துவரீதியிலான கருக்கலைப்புச் சட்டம், 1971 

கருவில் வளரும் குழந்தை ஆணா? பெண்ணா?  என்பதைத் தெரிந்து கொண்டு,
கருக்கலைப்பு செய்வதற்கு எதிராக இச்சட்டம் இயற்றப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால்
இன்றும் பல நகரங்களில் சட்டவிரோதமாக கருவில் இருக்கும் பெண் ஆணா பெண்ணா
என்று அறிந்துகொள்ளும் வசதியை ரகசியமாக தரும் இடங்களும் செயல்படுகின்றன
என்பது உண்மைதான்.  

பணியிடங்களில் பெண்களின் மேல் பாலியல் கொடுமை தடுப்புச் சட்டம் 2013 

  பணியிடங்களில் பெண்கள் மீதான பாலியல் தொந்தரவுகளை தடுப்பதற்காக இச்சட்டம்
கொண்டு வரப்பட்டிருக்கிறது. 36 சதவீத இந்திய நிறுவனங்களும், 25 சதவீத
பன்னாட்டு நிறுவனங்களும் தங்களது நிறுவனங்களில் பெண்கள் மீதான பாலியல்
வன்முறை நடப்பதில்லை என உறுதிப்படுத்தியிருக்கின்றன. பணியிடங்களில் பாலியல்
தொந்தரவு, நெருக்கமாக அணுகுதல், பாலியல்ரீதியிலான சீண்டல்
ஆகியவற்றுக்கெதிராக இச்சட்டத்தின் மூலம் தண்டனை பெற்றுத் தரமுடியும்.
பெண்களை ஆபாசமாக சித்தரித்தல் தடைச் சட்டம், 1986  

எழுத்து, ஓவியம், விளம்பரங்கள் மற்றும் இன்ன பிற ஊடகங்களில் பெண்களை தவறாக
சித்தரிப்பதற்கு எதிரான சட்டம் இது. குறிப்பிட்ட ஒரு பெண்ணை மட்டுமல்லாமல்
ஒட்டு மொத்த பெண் சமூகம் பற்றிய தவறான சித்தரிப்புக்கும் இதன் மூலம் தண்டனை
பெற்றுத் தர முடியும். ஆனால் இச்சட்டம் நடைமுறைப்படுத்தப்படுவது குறைவாகவே
உள்ளது.
 

தேசிய மகளிர் ஆணையச் சட்டம், 1990 

  இச்சட்டத்தின்படி லலிதா குமாரமங்கலம் தலைமையில் மகளிர் உரிமைகளுக்கான
தேசிய ஆணையம் அமைக்கப்பட்டது. பெண்களின் உரிமைகளுக்காகவும், அவர்களுக்கு
எதிராக நடக்கக் கூடிய அனைத்து பிரச்சினைகளுக்கு எதிராகவும் குரல்
கொடுக்கிறது. பெண்களின் வாழ்வாதாரத்தை உயர்த்தவும், பொருளாதார ரீதியில்
வலுவுடையவர்களாக்குவதற்கான முன்னெடுப்புகளை இந்த ஆணையம் மேற்கொள்கிறது.
சம ஊதியச் சட்டம், 1976 

எந்தப் பணியிலும் ஆண்-பெண் இருபாலினருக்கும் சமமான அளவிலான வாய்ப்பும்,
ஊதியமும் வழங்கப்பட வேண்டும் என இச்சட்டம் கூறுகிறது. எந்தப் பணியிடமாக
இருந்தாலும் பெண் என்கிற காரணத்தால் ஊதியம் மறுக்கப்படக் கூடாது அல்லது
குறைக்கப்படக்கூடாது. ஆண்கள் கற்றுக்கொள்ளும், மேற்கொள்ளும் அனைத்துப்
பணிகளையும் பெண்களும் மேற்கொள்ள வாய்ப்பளிக்க வேண்டும் என இச்சட்டம்
கூறுகிறது. 

இந்திய வாரிசுகளுக்கும் சட்டம், 1925 (1925 39)- 

மனைவியையும்,பெண் குழந்தைகளையும் வாரிசுகளாக்கிய சட்டம் 

குறைந்தபட்ச கூலி சட்டம்

ஆண்களுக்கு சமமான (வேலைக்கான) ஊதியம் -தினசரி 5 மணி நேர வேலைக்கு
ரூ 85ஊதியம் . 

தொழிற்சாலைகள் சட்டம், 1948  

தொழிலாளர்களின் மேம்பாட்டிற்காக உருவான இச்சட்டம் மகளிர் நலத்தையும்
குறிப்பிடுகிறது . சம ஊதியம் சட்டம்,
1976 -வேலைவாய்ப்பு விஷயத்தில் பெண்களுக்கு
எதிரான, பாலியல் அடிப்படையில் பாகுபாடுஇல்லாது ஆண்கள் மற்றும் பெண் தொழிலாளர்களுக்கு சம ஊதியம் வழங்கும் நோக்கம்
கொண்டது. 

பெண் சமூக மேம்பாடு பற்றிய சட்டங்கள்

சதி  (தடுப்பு) சட்டம், 1987  

 இந்துமத சடங்கான சதி என்னும்  விதவைகளை இறந்த கணவனின்
உடலோடுஎரித்தல் ,சதிகளுக்கு கோவில் கட்டி வணங்குதல் போன்ற மூட பழக்கங்களை
அறவேஅழிக்க உதவும் இச்சட்டம் ,இதை மீறுவோருக்கு ஒரு வருட கால சிறைத்
தண்டனைஅல்லது அபராதம் அல்லது இரண்டும் சேர்த்தும் தண்டனையாக வழங்கப்
படும். 

பெண்களை அநாகரிகமாக காட்டுவதை தடை செய்யும் சட்டம், 1986-  

மகளிரை வர்த்தக விளம்பரங்களிலும் ,ஊடகங்களிலும் மரியாதை குறைவாக
சித்தரிக்கும் முறையை தடை செய்ய வேண்டி இச்சட்டம்  இயற்றப் பட்டுள்ளது. 

மீறினால் முதல் குற்றத்திற்கு அதிக பட்சமாக 2 ஆண்டு சிறையும்,2000 ரூபாய்
அபராதம் ,இரண்டாவது குற்றத்திற்கு அதிக பட்சமாக 5 

ஆண்டுசிறையும்,10,000 ரூபாய் அபராதம் வழங்கப் படும் . 

குழந்தை திருமண கட்டுப்பாடு சட்டம், 1929 

இந்தியாவில் பிரிட்டிஷ் ஆட்சி காலத்தில் நிறைவேற்றப்பட்டது. 

பதினெட்டு வயதுக்கு கீழே உள்ள பெண்களுக்கு மணம் செய்தல் கூடாது .

 

 இந்து மதம் தத்து எடுத்தல் & பராமரிப்பு சட்டம், 1956 – 

 ஒரு இந்து மதத்தை சார்ந்த மனைவியையும் ,குழந்தையையும் தன்வாழ்நாள் 

காலம் முழுவதும் அவரது கணவரால் பராமரிக்கப் படும் உரிமையை இந்த சட்டம்
தருகிறது . 

 

மருத்துவம் மற்றும் பெண்களின் உடல் நலம் குறித்த சட்டங்கள்

2011 ஆம் ஆண்டின் ,மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் படி ஆண் பெண்
விகிதாசாரம் 1000:940 ஆக உள்ளது.பெண்களுக்கு எல்லா உரிமைகளை அரசாங்கம்
தந்திருந்தாலும் நாட்டின் பல பகுதிகளில் பிறக்கும் உரிமைகூட அவர்களுக்கு
மறுக்கபடுவது கவலைக்குரியதுதான்.பெண் சிசுக் கொலையை தடுக்கப் பல முயற்சிகள்
எடுக்கப் பட்டு வருகின்றன.

அவற்றுள் ஒன்று

குழந்தைபிறப்புக்கு முன் பாலியல் பகுப்பாய்வு நுட்பங்கள் (ஒழுங்குமுறை மற்றும் தடுப்பு) சட்டம், 1994 – 

மரபணு அல்லது வளர்சிதை மாற்ற குறைபாடுகள் அல்லது குறிப்பிட்ட பிறவி
குறைபாடு அல்லது பாலியல் தொடர்புகோளாறுகள்
 கண்டறிவதற்கான நோக்கத்திற்காக குழந்தை
பிறப்புக்கு முன் கண்டறியும் நுட்பங்களை பயன்படுத்த கட்டுப்பாடு மற்றும்
இது போன்ற தொழில்நுட்பங்களை தவறாக பயன்படுத்துவதை தடுக்க  இச்சட்டம்
உதவும். இதைக்கொண்டு பிறக்கும் சிசுவின் பாலியலை கண்டு  பிடித்து பெண்
சிசுவைக் கர்ப்பத்திலேயே களைக்கும் கொடுமையை தடுப்பதே நோக்கம். 

மீறினால் அதிக பட்சமாக 3 ஆண்டு சிறையும்,100000 ரூபாய் அபராதமும் வழங்கப்
படும் – 

\மருத்துவ முறையில் கர்ப்பத்தை அழிக்க வகை செய்யும் சட்டம் 1971/2002 –  

12 முதல் 24வார பெண்ணின் கர்ப்பத்தைபிறவிக் குறைபாடு போன்ற மருத்துவக்
காரணங்களுக்காக அழிக்கலாம் என்ற விதியை மீறி  பெண் சிசு வதை செய்ய இந்த
முறையை துஷ்ப்ரயோகம்  செய்வோரை தடுக்க இச்சட்டம் உதவும்.அதே போல் கர்ப்பிணி
பெண்களின் உயிரை மருத்துவ காரணங்களுக்காக  காக்கவும் வழி வகுக்கிறது .இதன்
வாயிலாக கருக்கலைப்பு செய்யும் உரிமை சட்ட ரீதியாக பெண்களுக்குத் தரப்
படுகிறது. 

தேசிய மகளிர் ஆணையம் சட்டம் 1990    

இச்சட்டத்தின் படி ஒரு அமைப்பு நிறுவப்பட்டு பெண்டிருக்கான
சமூகப்பிரச்சனைகளை களையப் பாடுபடும். 

அனைத்து வகை பெண் சம்பந்தமான குற்றங்களை விசாரிக்கவும்,நீதி
அளிக்கவும் ,நஷ்ட ஈடு தரவும் இதற்கு அதிகாரம் இருக்கிறது 

பரத்தமை தடுப்பு சட்டம் 1986/2006-  

பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளை அவர்கள் விருப்பத்திற்கு மாறாக
பலவந்தமாகவன்கொடுமைக்கு ஆளக்குவதை தடுக்க வந்த சட்டம்
இதுவாகும்.இந்த  குற்றத்திற்கான தண்டனை மூன்று மாத சிறை,30000 ரூபாய்
அபராதம். 

  குழந்தைகளை கடத்தி பாலியல் வியாபார நோக்கத்தோடு விற்கும்
குற்றவாளிகளுக்கு 7 வருட கடுங் காவல் சிறைத் தண்டனை கொடுக்கப் படும். 

பெண்களை கேலி செய்தலை தடுக்கும் சட்டம் :  

பெண்களின் உணர்வுகளை மதிக்காது தகாத வார்த்தைகளால்
திட்டுதல் , தேவையில்லாத ஆபாச சைகைகள்செய்தல், கண்ணியமற்ற உடல் மொழி போன்ற
குற்றங்களுக்கு இந்திய பீனல் சட்டத்தின் 
மூலமாகவும் முதல் குற்றவாளிகளுக்கு இரண்டு ஆண்டுகள் சிறை மற்றும்ரூபாய் .2000 அபராதமும்,
அடிக்கடி செய்வோருக்கு ஐந்து ஆண்டுகள் சிறை மற்றும் ரூபாய் .5000 அபராதமும்
தண்டனையாகும் . 

வீட்டு வன்முறையிலிருந்து  பெண்களைப் பாதுகாக்கும் 2005 சட்டம்- 

 பெண்களைவழக்கமாக தாக்குதல் அல்லது கொடுமை செய்தல் அல்லது முறையற்ற வாழ்வு
நடத்த வற்புறுத்துதல் ,காயப் படுத்துதல் போன்ற குற்றங்களை தடை செய்ய
இச்சட்டம் உதவுகிறது .தண்டனை- ஒரு வருட சிறை ,10000 ரூபாய் அபராதம். 

வேலைக்கு போகும் மகளிர்க்கு பாலியல் வன்முறை தடுப்பு சட்டம்  

 பணிக்குச் செல்லும்  பெண்கள், பாலியல்துன்புறுத்தல் (தடுப்பு, தடை மற்றும் தீர்க்கும்) சட்டத்தின்டி
பெரிய கர்போரட் அலுவலகத்தில் பணி புரியும் பெண்கள்
ஆக இருந்தாலும்  சரி,  அரசு அலுவலகத்தில் பணிபுரியும் பெண்கள்
ஆக இருப் பினும்   சரி,வீட்டில் வேலை செய்யும் பெண்கள் ஆக இருந்தாலும்
சரி, பெண்விவசாய கூலித் தொழிலாளர்  ஆக இருந்தாலும் சரி, பாதுகாப்புப்
பெறுவர்.இதன் படி குறைகளை விசாரிக்க ஒரு குழு அமைக்கப் பட்டு ,
90 நாட்களுக்குள் அதன் தீர்ப்புப் படி தக்க தண்டனை தரப் படும். 

கற்பழிப்பு எதிர்ப்புச் சட்டம் 2013 –  

இதன் படி பெண்களை மானபங்கம் செய்யும் குற்றவாளிகளுக்கு அதிக பட்ச தண்டனையாக
மரண தண்டனையும்,வாழ்நாள் முழுதும் கடுங்காவல் தண்டனையும் அளிக்கப்
படும்.அமில வீச்சு ,பெண்டிரை தொடர்ந்து போய் தொந்திரவு செய்தல்,போன்ற பல
பெண்களுக்கு எதிரான பாலியல் குற்றங்களுக்கு இச்சட்டத்தின் மூலம் தண்டனை
தரப் படும். 

இத்தனை சட்டங்கள் பின்னர் ஏன் அத்தனை வன்முறைகள் ? 

 பெண்களுக்கான எத்தனையோ சட்டங்கள் இருந்தாலும் அவற்றை நடைமுறைப் படுத்தலில்
சிக்கல்கள் உள்ளன.இந்திய அரசியல் சாசனத்தில் அடிப்படை உரிமைகள்
தொடங்கி, எல்லாவித சமத்துவமும் பெண்டிருக்கு அளிக்க பட்டுள்ளது. எண்ணற்ற
சட்டங்களும் ,ஆணையங்களும் இருந்தாலும் ஆணாதிக்க மனப்பான்மை,சமுதாயத்தில்
மாறாதவரை மகளிருக்கான பாதுகாப்பு ,மேம்பாடு
எல்லாம் கானல்  நீர்தான்.வீட்டிலே பூட்டி கிடந்த பெண்களை தோளோடு தோள்
கொடுத்து, பொது வெளியில் சமானமாக பங்கேற்பதை ஏற்கும் மனப் பக்குவத்தை  நம்
சமூகம் இன்னும் அடையவில்லை. 

                                              ”நிமிர்ந்த நன்னடை
நேர்கொண்ட பார்வையும் 

                                               நிலத்தில் யார்க்கும்
அஞ்சாத நெறிகளும், 

                                                திமிர்ந்த ஞானச்
செருக்கும் 

 என்று வாழும் புதுமைப் பெண்களைத் தவறாக புரிந்து கொண்டு, போட்டியாக
பாவித்து இதுவரை அடக்கி ஆண்ட சமூகம் சமமாக நடத்த தெரியாமல் தவிக்கிறது. 

சங்க காலத்திலேயே ஔவையார் பெண்களின் பாதுகாப்பை பற்றி கீழ்கண்டவாறு
பாடியிருக்கிறார். 

“       நிலம் காடாக இருக்கலாம், நாடாக இருக்கலாம்; பள்ளமாக இருக்கலாம்
மேடாக இருக்கலாம். ஆண்கள் எங்கே நல்லவர்களாக 

இருக்கிறார்களோ அங்குதான் அந்த நிலமாகிய பெண்ணும் நல்லவளாக இருக்க
முடியும்.” : 

                                           எவ்வழி நல்லவர் ஆடவர் 

                                           அவ்வழி நல்லை வாழிய நிலனே (187
: 3- 4) 

ஆண்களுக்கு ஒழுக்கத்தை வலியுறுத்தும் இந்த அழகிய கவிதை இன்றைக்கும்
பொருந்தும் .

மேலும், பெண்கள் நிலை மேம்பட,  பள்ளி ,கல்லூரிகளில் பெண்களை மதிக்கக்
கற்றுத்தரப் பட வேண்டும்.குடும்பங்களுக்குள் மகளிரை சரி சமமாக
நடத்த  வேண்டும்.அலுவலகங்களிலும் ,பொது இடங்களிலும் மரியாதையாக பெண்களை
நடத்த வேண்டும்.அதற்கு ஊடகங்களில் பெண்களை போகப் பொருளாக சித்தரிக்கப்
படுவது அறவே நிறுத்தப் பட வேண்டும். 

சமூக ஆர்வலர்கள், அரசாங்கம் போன்ற அனைத்து அமைப்புகளும் வரம்பு
மீறல்களை கண்காணிப்பு செய்ய வேண்டும்.பெண்களுக்கு பாதுகாப்புக் கலைகளில்
பயிற்சி தரப் பட வேண்டும். 

பெண்கள் தங்களுடைய கல்வித் திறனை உயர்த்தி ” எட்டும் அறிவினில் ஆணுக்கிங்கே
பெண் இளைப்பில்லை காண்” என்று தனது உரிமைகளை பற்றிய விழிப்புணர்வுடன்
இருக்க வேண்டும். 

ஆடவர், பெண்களை சக மனுஷிகள் என்பதை நெஞ்சில் நிறுத்தி  கௌரவமாக
நடத்த வேண்டும் 

                                                         “ஆணும் பெண்ணும்
நிகரெனக் கொள்வதால்! 

                                                            அறிவி
லோங்கிஇவ் வையம்  தழைக்குமாம்” 

 அப்போதுதான் மானுடம் வெல்லும்...! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

8. கலப்பு திருமணம் செய்வோர் அரசின் நிதியுதவி பெறுவது எப்படி?

 

மதம், ஜாதி மாறி திருமணம் செய்துகொள்வோர் மற்றும் மறுமணம்
செய்துகொள்ளும் விதவைப் பெண்களுக்கு அரசு நிதியுதவி வழங்கி வருகிறது.
அவற்றை பெறுவதற்கான வழிமுறைகள் குறித்து மாவட்ட சமூக நலத்துறை அதிகாரிகள்
விளக்கம் அளிக்கின்றனர்.
மதம், ஜாதி மாறி கலப்புத் திருமணம் செய்துகொள்பவர்களுக்கு நிதியுதவி
வழங்கப்படுகிறதா? 

ஆம், கலப்புத் திருமண நிதியுதவி திட்டம் உள்ளது. திட்டம்-1, திட்டம்-2 என
இரு வகைகளில் நிதியுதவி வழங்கப்படுகிறது. திட்டம் 1-ல் ரூ.25 ஆயிரம்
வழங்கப்படுகிறது. அதில் ரூ.15 ஆயிரம்காசோலையாகவும், மீதமுள்ள ரூ.10 ஆயிரம்
தேசிய சேமிப்பு பத்திரமாகவும் வழங்கப்படுகிறது. மேலும், 4 கிராம் தங்கமும்
வழங்கப்படுகிறது. திட்டம் 2-ல் ரூ.50 ஆயிரம், 4 கிராம் தங்கமும்
வழங்கப்படுகிறது. அதில் ரூ.30 ஆயிரம் காசோலையாகவும், ரூ.20 ஆயிரம் தேசிய
சேமிப்பு பத்திரமாகவும் வழங்கப்படும்.திட்டம் 2-ல் பயன்பெற பட்டம், பட்டயப்
படிப்பு முடித்திருக்க வேண்டும்.
கலப்பு திருமண நிதியுதவி திட்டத்தின் கீழ் பயன்பெற நிபந்தனை என்ன? 

இத்திட்டத்தின் கீழ் உதவித்தொகை பெற
திருமணமாகி 2 ஆண்டுகளுக்குள் விண்ணப்பம் செய்யவேண்டும். வருமான, வயது
உச்சவரம்பு எதுவும் இல்லை. திருமணத்தின்போது 18 வயது நிறைவு பெற்றிருக்க
வேண்டும். திருமணப் பத்திரிக்கை அல்லது திருமண பதிவுச் சான்று, மணமகள்
மற்றும் மணமகன் ஜாதிச் சான்று, வயதுச் சான்று ஆகியவற்றை விண்ணப்பத்துடன்
இணைத்து வழங்க வேண்டும். இந்நிதியுதவி மணமகள், மணமகனிடம் நேரடியாக
வழங்கப்படும். அந்தந்த மாவட்ட சமூக நல அலுவலரை அணுக வேண்டும்.
விதவைப் பெண்கள் மறுமணம் செய்து கொண்டால் அவர்களுக்கு நிதியுதவி
வழங்கப்படுகிறதா?
ஆம், டாக்டர் தர்மாம்பாள் அம்மையார் நினைவு விதவை திருமண
நிதியுதவி திட்டத்தின் கீழ் விதவைப் பெண்கள் மறுமணம் செய்து கொண்டால்
ரூ.15 ஆயிரம் உதவித்தொகை வழங்கப்படுகிறது. அதன்படி ரூ.10 ஆயிரம் தேசிய
சேமிப்பு பத்திரமாகவும், ரூ.5 ஆயிரம் காசோலையாகவும் வழங்கப்படும்.
இத்திட்டத்தின் கீழ் நிதியுதவி பெற நிபந்தனைகள் என்ன? 

வருமான உச்சவரம்பு எதுவும் இல்லை. திருமணம்
முடிந்து 6 மாதங்களுக்குள் விண்ணப்பிக்க வேண்டும். திருமணத்தின்போது
குறைந்தபட்ச வயது 20 ஆகவும், மணமகனின் வயது 40-க்குள்ளும் இருக்க வேண்டும்.
விதவைச் சான்று, மறுமண பத்திரிக்கை ஆகியவற்றை விண்ணப்பத்துடன் இணைத்து
வழங்க வேண்டும். அந்தந்த மாவட்ட சமூக நல அலுவலகம் மற்றும் உள்ளாட்சி
அமைப்புகளில் உள்ள சமூக நல விரிவாக்க அலுவலரை அணுகலாம். 

 

 

 

 

 

 

 

9. அரசு வேலையில் இருக்கும் ஆண் இறந்து விட்டால் ஓய்வூதியம் யாருக்கு கிடைக்கும்?

இந்து வாரிசு உரிமை சட்டப்படி கணவர் இறந்துப்போனால், அவருடைய மனைவி,
குழந்தைகள், தாய் இவர்கள் அனைவரும் முதல் வகுப்பு வாரிசுதாரர்கள் ஆவார்கள்.
அதனால் வாரிசு சான்றிதழில் மாமியாரின் பெயர் போடப்படுவது முறையானதே.
ஆனால்,பென்ஷன் தொகை என்பது மனைவிக்கு மட்டுமே உண்டு. அதேபோல், கருணையின்
அடிப்படையில் வேலை என்பதும் மனைவிக்கு மட்டுமே.
வாரிசு சான்றிதழ் வட்டாரதாலுகா அலுவலகங்களில் கிடைக்கும். 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10. RTI தகவல் அறியும் உரிமை சட்டத்தின் கீழ் தகவல் கோரும் விண்ணப்பம் அனுப்பும் போது கவனிக்க வேண்டியவை.

1.விண்ணப்பத்தின் தேதி மற்றும் இடம்.  

2.உங்கள் முழுமுகவரி மற்றும் பொது தகவல் அலுவலரின் முழுமுகவரி அஞ்சல்
குறியீட்டு எண்ணுடன் 

3.நீங்கள் முன்னர் எதாவது மனு அனுப்பி இருந்தால் மனுவின் விபரம். பார்வை:
என்ற தலைப்பின் கீழ் 

4.எந்த தேதிக்குள் வழங்கப்படும்? என்ற கேள்வி 

5.தேதியுடன் கூடியுடன் உங்கள் கையொப்பம் 

6.தகவல் கோரும் விண்ணப்பக் கட்டணம். ரூ.10/- செலுத்தப்பட்டதற்கான சான்று.
(நீதி மன்ற வில்லை எனில்(court fees stamp) மனுவின் மேல் பாகத்தில் ஒட்டி
விடலாம்.) 

7.நீதிமன்ற வில்லையை[court fees stamp](ஒட்டியதும் உங்கள் விண்ணப்பத்தை
ஒளிநகல் (xerox) எடுத்து வைக்கவும் 

8.விண்ணப்பத்தை ஒப்புகை அட்டையுடன் கூடிய பதிவு தபாலில் அனுப்ப
வேண்டும்.(மேல் முறையீட்டின் போது ஒப்புதல் அட்டை முக்கியம். 

 

தகவல் பெரும் உரிமை சட்டத்தில் எந்தெந்த தகவல்கள் கேட்கலாம்? 

1) பதிவேடுகள் (Records),  

2) ஆவணங்கள் (Documents), 

3) மெமோ எனப்படும் அலுவலக குறிப்புகள்.( Memo Office Tips), 

4) கருத்துரைகள் (Comments), 

5) அதிகாரிகளின் கோப்பு குறிப்புகள், 

6) அலுவலகங்களின் செய்தி குறிப்புகள் (Offices of the Information notes), 

7) சுற்றறிக்கைகள் (Circulars), 

8) ஆவணகள் (Documentation), 

9) ஒப்பந்தங்கள் (Agreements), 

10) கடிதங்கள் (Letters), 

11) முன்வடிவங்கள் (Model), 

12) மாதிரிகள் (Models),. 

13) கணீனி சார்ந்த பதிவுகள் (Information stored in computer), 

14) மின்னஞ்சல்கள் (Emails). 

15) பொது நலன் சார்ந்த அனைத்து தகவல்கள் (All information of public good
well), 

16) சம்மந்தப்பட்ட ஆவணங்கள் மற்றும் பதிவேடுகளைப் பரிசீலனை செய்யும் உரிமை,
(The right to review relevant documents and records), 

17) நகல் எடுக்கும் உரிமை (Right to take Xerox) ஆகியன  

தகவல் அறியும் உரிமை சட்டத்தில் மேல் முறையீடு: 

பொதுத் தகவல் அலுவலர் 30 நாட்களில் தகவல் தரவில்லையென்றாலோ, அல்லது அவர்
அளித்த தகவல் திருப்திகரமாக இல்லையென்றாலோ அந்தந்த துறைகளில் பிரிவு 19ன்
கீழ் உள்ள மேல் முறையீட்டு அதிகாரியிடம் 30 நாட்களுக்குள் முதல் மேல்
முறையீடு செய்யலாம்.மேல் முறையீட்டு அதிகாரியின் பதில் திருப்திகரமாக
இல்லையெனில் 90 நாட்க ளுக்குள் பிரிவு 19 (3)ன் கீழ் மாநில தகவல் ஆணையரிடம்
இரண்டாவது மேல் முறையீடு செய்யலாம். 

மாநில தலைமை தகவல் ஆணையர், 

தமிழ்நாடு தகவல் ஆணையம், 

2, தியாகராயசாலை,  

ஆலையம்மன் கோவில் அருகில் , 

தேனாம்பேட்டை, 

சென்னை -600018. 

தொலைப்பேசி எண்: 044 - 2435 7581, 2435 7580 

தகவல் தர மறுத்தால் தண்டனை Sec 20 RTI Act தகவல் மறுத்தால் ரூ 25000
அபராதம் & ஒழுங்கு நடவடிக்கை  

பொது தகவல் அலுவலர் செய்யும் பின்வரும் செயலுக்கு ரூ 25000 அபராதம் மற்றும்
துறை ரீதியான ஒழுங்கு நடவடிக்கைக்கு உள்ளாக வேண்டிவரும்  

1. நியாயமான காரனம் இல்லாமல் விண்னப்பம் வாங்க மறுத்தால்  

2. உரிய காலகெடுவில் தகவல் தர மறுத்தால் (30 நாட்கள்) 

3. தகவலுக்கான வேண்டுகோளை தீய எண்ணத்துடம் மறுத்தால்  

4. தவறான, முழுமையுறாத, தவறான எணத்தை தோற்றுவிக்கும் வகையில் தகவலை
தெரிந்தே கொடுத்தால்  

5. தகவலை அழித்தால்  

6. தகவல் கொடுப்பதை தடுத்தால்  

 

பிரிவு 20 (1) படி நாள் ஒன்றுக்கு ரூ 250 வீதம் அபராதம்  

ரூ 25,000 உயர்த பட்ச அபராதம்  

பிரிவு 20 (2) படி துறைரீதியான ஒழுங்கு நடவடிக்கை  

மேற்படி காரணத்திற்காக தகவல் ஆணையகம் மட்டுமே தண்டனை விதிக்க முடியும்

தண்டனை விதிக்கும் முன்பு பொது தகவல் அலுவலர் விளக்கம் கேட்ட பின்னர்தான்
தண்டனை விதிக்க முடியும்  

நியாயமாகவும் கவணமாக செயல்பட்ட பொது தகவல் அலுவலர் மீது தண்டனை விதிக்க
இயலாது. 

குறிப்பு: பொதுவாக தகவல் ஆனையகம் தண்டனை விதிப்பதை தவிர்க்கின்றது 

தண்டனைகள் (பிரிவு-20)  

மாநில தகவல் ஆணையமானது, புகார் அல்லது மேல்முறையீடு எதனையும்  

தீர்மானிக்கும்போது:  

1. பொது தகவல் அலுவலர் நியாயமான காரணம் ஏதுமின்றி தகவலுக்கான விண்ணப்பம்
ஒன்றினை மறுக்குமிடத்தும் ;  

2. பொது தகவல் அலுவலர் காலக்கெடுவிற்குள் தகவலை அளிக்க மறுக்குமிடத்தும்
;  

3. பொது தகவல் அலுவலர் தகவலுக்கான கோரிக்கையினை உள்நோக்கத்துடன்  

மறுக்குமிடத்தும் ;  

4. கோரிக்கையின் பொருளாக இருந்த தகவலை அழிக்குமிடத்தும் ;  

5. பொது தகவல் அலுவலர், தகவலை அளிப்பதை எந்த முறையிலும் தடுக்குமிடத்தும்;
அந்த விண்ணப்பம் பெறப்படும் வரை அல்லது தகவல் அளிக்கப்படும் வரை ஒவ்வொரு
நாளுக்கும் ரூ.250/- தண்டமாக, அந்த பொது தகவல் அலுவலர் மீது
விதிக்கப்படும்.  

எனினும், மொத்த தண்டத் தொகையானது ரூ.25,000/-க்கு மிகாமல் இருக்க வேண்டும்.
இருப்பினும், தண்டம் விதிக்கப்படுவதற்கு முன்பு, சம்மந்தப்பட்ட பொதுத்தகவல்
அலுவலருக்கு போதுமான வாய்ப்பளிக்கப்படுதல் வேண்டும்.  

பொதுத்தகவல் அலுவலர், தான் நியாயமாகவும், கவனத்துடனும், செயல்பட்டுள்ளதை
மெய்ப்பிக்கும் பொறுப்பு, அவரையே சார்ந்ததாகும்.  

மேலும் மேற்கண்ட சூழ்நிலைகளில், பொதுத்தகவல் அலுவலருக்கு எதிராக, அவருக்கு
பொருந்தத்தக்க பணிவிதிகளின்படி, ஒழுங்கு நடவடிக்கை எடுக்க சம்மந்தப்பட்ட
துறைக்கு ஆணையம் பரிந்துரை செய்யும் 

தற்போதைய தொழில்நுட்ப வளர்ச்சிக்காலத்தில் இணையதளம் மூலமாகவும் தகவல்களைப்
பெற முடியும். இன்னும் சில இடங்களில் கால் செண்டர்களும் கூட
அமைக்கப்பட்டுள்ளன. 

இதற்கான இணையதளங்கள்: http://www.righttoinformation.gov.in/  

இணையதளம் மூலமாக விண்ணப்பிக்க http://www.rtination.com என்ற தளத்தைப்
பார்வையிடலாம். 

ஓட்டுநர் உரிமம், சாலை மேம்பாடு, அடிப்படை கட்டமைப்பு, பாஸ்போர்ட்டுக்கான
போலீசாரின் ஆய்வுப் பணி மற்றும் ஊழல் புகார்கள் ஆகியவை குறித்தே
பெரும்பாலானோர் தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டத்தின் கீழ் விளக்கம்
கேட்கின்றனர். 

தகவல் உரிமை பற்றி தமிழக அரசின் இணைய தளம் http://www.tn.gov.in/rti/ 

தகவல் அறியும் உரிமை பற்றி மத்திய அரசின் இணையத்தளம் http://rti.gov.in/ 

மேலும் தகவல் உரிமை சட்டத்தை பற்றி தெரிந்து
கொள்ளுங்கள்http://persmin.nic.in/RTI/WelcomeRTI.htm 

முறையாக தகவல் கேட்பது எப்படி? http://www.rtiindia.org/ 

கிராம மற்றும் பஞ்சாயத்து நிர்வகாம் பற்றி அரசாங்கத்தின்
கோப்புhttp://www.tn.gov.in/rti/proactive/rural/handbook_RD_PR.pdf 

 

 

 

 

11. கைது – ஏன்? எதற்கு? எப்படி?

குற்றவியல் சட்டம் அல்லது காவல்துறை அல்லது நீதித்துறை என்றதுமே பலருடைய
நினைவுக்கும் வருவது “கைது”சம்பவம்தான். பிரபலமானவர்களின் கைது சம்பவங்களை
தொலைகாட்சியிலும், கற்பனையான கைது சம்பவங்களை திரைப்படங்களிலும் பார்க்கும்
பலருக்கு கைது குறித்த ஒரு குழப்பமான புரிதலே இருக்கும். 

நடைமுறையில் ஒரு குற்றம் குறித்து காவல்துறை அதிகாரிக்கு தகவல்
கிடைத்தவுடன், அந்த குற்றச்செயலில் பிணையில் விடத்தகாத குற்றத்தை ஒருவர்
செய்திருப்பார் என்று நம்புவதற்கு உரிய முகாந்திரம் கிடைத்தவுடன் உடனே
நடைபெறும் சம்பவம் “கைது”தான். 

குற்றம் தொடர்ந்து நடைபெறாமல் தடுப்பதற்காகவும், குற்றப்புலனாய்வும் –
குற்றவிசாரணையும் நேர்மையாகவும் நடுநிலையாகவும் இடையூறு இன்றி
நடப்பதற்காகவும், குற்றம் செய்திருப்பதாக நம்பப்படும் நபரை தடுத்து
நிறுத்தி காவல்துறையின் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவருவதற்காக மேற்கொள்ளப்படும்
நடவடிக்கையே “கைது”ஆகும். 

ஆனால் பல நேரங்களில் புகாரில் எதிரியாக குறிப்பிடப்படும் நபரை கைது
செய்யாமல், அவரை தப்பிக்க விடுவதோ – அவரிடம் வேறொரு புகாரை எழுதி
வாங்கிக்கொண்டு முதல் புகார்தாரரை கைது செய்வதோ இந்தியாவின் காவல்
நிலையங்களில் மிகவும் நடக்கும் வழக்கமான நிகழ்வுகள்தான். 

கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட வேண்டிவர்கள் மிகவும் கவுரமாக
நாட்டில் உலவுவதும், குற்றமற்ற பலர் பொய்யான காரணங்களுக்காக சிறையில்
அடைக்கப்படுவதும் இந்தியாவில் மட்டுமல்ல, இந்தியா போன்ற மனித உரிமைகளில்
குறைவான புரிதலைக் கொண்ட பல்வேறு நாடுகளிலும் மிக பரவலாக நடந்து வருகிறது. 

இதை தீர்க்கதரிசனத்துடன் கணித்திருந்த இந்திய அரசியல் சட்ட வரைவுக்குழுவின்
தலைவர் அம்பேத்கர், இந்திய அரசியல் சட்டத்திலேயே கைதுகள் குறித்தும்
எழுதியுள்ளார். 

இந்திய அரசியல் சட்டத்தின் உறுப்பு 21ன் படி சட்டப்படி உருவாக்கப்பட்டுள்ள
விசாரணை முறைப்படியன்றி, வேறெந்த விதமாகவும் ஒரு நபரின் தனிப்பட்ட
சுதந்திரத்தையும் உயிரையும் பறிக்கக்கூடாது என்று திட்டவட்டமாக
கூறியுள்ளார். 

இந்திய அரசியல் சட்டத்தின் உறுப்பு 22 (1) இன் படி, “கைது செய்து ஒரு
நபரைக் காவலில் வைப்பதற்கு முன், அவர் எதற்காக கைது செய்யப்பட்டுள்ளார்
என்பதற்கான காரணத்தை அவருக்கு தெரிவிக்க வேண்டும். மற்றும் கைது
செய்யப்படும் நபரால் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் வழக்குரைஞரை கலந்தாலோசிக்கவும்,
அவரை தமது சட்டரீதியான தற்காப்பிற்கு பயன்படுத்துவதற்கும் உள்ள உரிமைகள்
மறுப்பேதுமின்றி வழங்கப்படவேண்டும்”. 

இந்திய அரசியல் சட்டத்தின் உறுப்பு 22 (2) இன் படி, “ஒரு நபரைக் கைது
செய்து காவலில் வைக்கும்போது, அப்படி கைது செய்யப்பட்ட நபரை, கைது
செய்யப்பட்ட 24 மணிநேரத்திற்குள் அருகே உள்ள ஒரு குற்றவியல் நடுவரிடம்
முன்னிலைப்படுத்த வேண்டும். அந்த 24 மணி காலக்கெடுவில், கைது செய்யப்பட்ட
இடத்திலிருந்து அந்த குற்றவியல் நடுவர் இருக்கும் இடத்திற்கு அழைத்துச்
செல்ல தேவைப்படும் பயண நேரத்தை சேர்க்கக்கூடாது. எந்த ஒரு நபரையும், ஒரு
குற்றவியல் நடுவரின் உத்தரவின்படி இல்லாமல், அந்த காலக்கெடுவுக்கு மேல்
காவலில் வைத்திருக்கக்கூடாது”. 

ஒரு நாட்டின் குடியரசுத்தலைவர், பிரதமர் உள்ளிட்ட உயர்பதவி வகிப்போரின்
பணிகளையும், நாடாளுமன்றம் உள்ளிட்ட அரசு அமைப்புகளின் பணிகளையும் வரையறை
செய்யும் அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தில், தனி நபரின் கைதுக்கு எதிரான
பாதுகாப்புகள் குறித்த மேற்கண்ட செய்திகளை சாதாரணமாக எதிர்பார்க்க
முடியாது. ஆனால் இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் இதுபோன்ற சாதாரண
அம்சங்களும் இடம் பெற்றுள்ளது ஒரு சுவையான அம்சமாகும். இந்திய
காவல்துறையின் இன்றைய அவல நிலையை அண்ணல் அம்பேத்கர் அன்றே உணர்ந்து மிகுந்த
தீர்க்க தரிசனத்துடன், குடிமகனின் உரிமைகள் குறித்த அம்சங்களை அரசியல்
அமைப்பில் இணைத்தது, அவர் இந்திய மக்கள் மீது கொண்ட கரினத்தையும்,
காவலர்கள் மீது கொண்ட தொலைநோக்குப் பார்வையையும் குறிக்கிறது. 

எனவே ஒரு குற்றச் செயலில் பாதிக்கப்பட்ட நபரோ, குற்றச்செயலை செய்துவிட்டு
கைதை எதிர்பார்த்திருக்கும் நபரோ – யாராக இருந்தாலும் கைது சம்பவத்தின்
சட்டக்கூறுகள் குறித்து குறைந்த பட்ச புரிதலையாவது பெற்றிருப்பது நல்லது.
இதன் மூலம் சட்டவிரோத கைதுகளை குறைப்பதுடன், சட்டரீதியாக கைது செய்யப்பட
வேண்டியவர்கள் தப்பிப்பதையும் தவிர்க்க முடியும், 

சட்டரீதியான கைதுகளும், சட்ட விரோத கைதுகளும்: 

இந்தியாவின் குற்றவியல் நீதிமன்றங்களும், காவல்துறை உள்ளிட்ட சட்ட அமலாக்க
அமைப்புகளும் அவற்றிற்கு விதிக்கப்பட்ட சட்ட நெறிமுறைகளின்படியே செயல்பட
வேண்டும் என்றாலும், பலநேரங்களில் சட்டத்தின் கண்களில் மண்ணைத்தூவிவிட்டு
சட்டத்திற்கு முரணாக செயல்படுவதில் காவல்துறையும், அரசு வழக்கறிஞர்களும்
முனைப்பு காட்டுகின்றனர். 

எந்த ஒரு கைது சம்பவமும் பல்வேறு சட்ட அம்சங்களின் நிபந்தனைக்கு உட்பட்டே
செய்யப்படவேண்டும். இவ்வாறு சட்டத்திற்கு உட்பட்டு நடைபெறும் கைது
சம்பவங்களைவிட சட்ட அம்சங்களை புறந்தள்ளி தனிமனித விருப்பு – வெறுப்புகளால்
உருவாகும் சட்ட விரோத கைது சம்பவங்களே இந்தியாவில் அதிகம். சட்ட ரீதியான
கைதுகளை உரிய முறையில் கண்காணிக்க வேண்டியதும், சட்ட விரோத கைதுகள்
குறித்து தெரிய வரும்போது அதுகுறித்து உறுதியாக நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள
வேண்டிய பொறுப்பு குற்றவியல் நீதிமன்றங்களிடமே உள்ளது. ஆனால் பணிச்சுமை
உள்ளிட்ட பல்வேறு காரணங்களால் பெரும்பாலான குற்றவியல் நீதிமன்றங்கள்
இதுபோன்ற அம்சங்களை பரிசீலிப்பதே இல்லை. 

சட்டவிரோத கைதுகளால் பாதிக்கப்படும் நபர்களில் வசதி மிக்கவர்கள்,
உயர்நீதிமன்றத்தை அணுகும்போது மட்டுமே அவர்களுக்கான தீர்வுகள்
கிடைக்கின்றன. இதற்கான வழிவகைகளை அறிந்து கொள்ளும் முன் சட்டரீதியான கைது
குறித்து புரிந்து கொள்வோம். 

கைது நடைமுறைகள்:

கைது நடவடிக்கைக்கான நடைமுறைகளை குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் நிர்ணயம்
செய்கிறது. இந்த சட்டத்தின் பிரிவு 46(1)ன் படி, “உரிய அதிகாரி ஒருவர்,
கைது செய்யப்பட வேண்டிய நபரிடம், அவரை கைது செய்வதற்கான காரணத்தை
தெரிவித்தவுடன், கைது செய்யப்படுவதற்கு உடன்படுவதை வெளிப்படையாக
தெரிவித்தல் வேண்டும். அவ்வாறு இல்லாமல் கைது செய்யப்படவேண்டிய நபர், கைது
செய்யப்படுவதற்கு உடன்படாதபோது அவருடைய உடலை நேரடியாக தொட்டு கைது
செய்யலாம். மேலும் கைது செய்யப்பட்ட நபர் தப்பித்து சென்றுவிடாத வகையில்
காவலில் வைக்கலாம்”. 

குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் பிரிவு 46(2)ன் படி, “கைது செய்யப்பட வேண்டிய
நபர், கைது முயற்சியை வன்மையாக தடுத்தாலோ, அல்லது தாம் கைது
செய்யப்படுவதிலிருந்து தந்திரமாக தப்பிக்க முயற்சி செய்தாலோ, கைது செய்யும்
அதிகாரம் படைத்த அதிகாரி கைது நடவடிக்கைக்கு தேவையான வழிமுறைகளை
கையாளலாம்”. (அதாவது தப்பியோட முயற்சிக்கும் நபரை தடுத்து நிறுத்தவும், தம்
கட்டுப்பாட்டின்கீழ் கொண்டுவரவும் தேவையான அளவிற்கு கைது செய்யப்படவேண்டிய
நபரை தாக்கியும் தடுத்து நிறுத்தலாம்) 

கு.ந.சட்டம் பிரிவு 46(3)ன் படி, “கைது செய்யப்பட வேண்டிய நபர், மரண
தண்டனையோ அல்லது ஆயுள் தண்டனையோ பெறத்தக்க அளவில் ஒரு குற்றத்தை செய்ததாக
குற்றம் சாட்டப்படாத நிலையில், அவரை தடுத்து நிறுத்தும் முயற்சியில்
அவருக்கு மரணத்தை விளைவிப்பதற்கான உரிமை வழங்கப்படவில்லை. (அதாவது, கைது
செய்யப்படவேண்டிய நபர் மரண தண்டனையோ அல்லது ஆயுள் தண்டனையோ பெறத்தக்க
அளவில் ஒரு குற்றத்தை செய்ததாக சந்தேகிப்படும் நிலையில், அவர் தப்பியோட
முயற்சித்தாலோ – கைதை தவிர்க்க முயற்சித்தாலோ அதை தடுப்பதற்காக
முயற்சிக்கும் அதிகாரி தேவையெனில், கைது செய்யப்பட வேண்டிய நபருக்கு மரணம்
ஏற்படுத்தும் வகையிலும் நடவடிக்கையை மேற்கொள்ளலாம்) 

கு.ந.சட்டம் பிரிவு 46(4)ன் படி, “ பொதுவாக பெண்களை கைது செய்ய நேரிட்டால்
சூரியன் உதித்த பின்னரும், சூரியன் அஸ்தமிக்கும் நேரத்திற்கு முன்னதாகவும்
மட்டுமே கைது செய்ய வேண்டும்”. 

 

பெண்களை கைது செய்யும்போது பெண் அதிகாரிகளைக் கொண்டே கைது செய்ய வேண்டும்.
எனினும் பெண் காவல்துறை அதிகாரி இல்லாத நிலையில், அவசியம் என்றால் ஆண்
அதிகாரியும் கைது செய்யலாம். 

பொதுவாக ஒரு காவல்துறை அதிகாரி, ஒரு குறிப்பிட்ட நபரை கைது செய்ய
முனைந்தால் அவருடைய உத்தரவுக்கு பணிந்து கைது நடவடிக்கைக்கு ஒத்துழைப்பு
கொடுக்கும் விதத்தில் சரண் அடைவதையே சட்டம் வலியுறுத்துகிறது. ஒரு நபரை
கைது செய்யும் காவல்துறை அதிகாரியோ அல்லது அதற்கான அதிகாரம் பெற்ற நபரோ,
கைது செய்யப்படும் நபரின் பாதுகாப்பிற்கும், பிற அம்சங்களுக்கும்
பொறுப்பேற்கிறார். மேலும் கைது சம்பவம் நடந்த உடன் அது குறித்து உயர்
அதிகாரிகளுக்கு தகவல் அளித்தல் உட்பட பல்வேறு செயல்பாடுகளை மேற்கொள்ள
வேண்டிய அவசியம் இருக்கிறது. இதேபோல கைது செய்யப்படும் நபருக்கும்
சட்டரீதியான பல பாதுகாப்பு அம்சங்கள் இருக்கின்றன. 

கைது நடவடிக்கை சட்டரீதியாக இருப்பதை உறுதி செய்யவும், சட்ட விரோத கைது
சம்பவங்களை தடுப்பதற்காகவும் பல்வேறு சட்டப்பாதுகாப்புகளை சட்டங்களும்,
உச்சநீதிமன்றமும்  ஏற்படுத்தியுள்ளன. அவை குறித்து அடுத்து பார்க்கலாம்.  

கைது செய்யப்படும் நபர்களுக்கு உரிமைகள் உண்டா..? 

பேருந்து நிலையம் ஒன்றில் நாம் ஒரு குறிப்பிட்ட பேருந்திற்காக காத்து
நிற்கும்போது அந்த பேருந்து நிற்காமல் சென்றுவிட்டால் அதன் ஓட்டுனரை
திட்டித்தீர்த்து விடுவோம். ஆனால் அதே பேருந்தில் நாம் பயணம் செய்யும்போது
அந்தப்பேருந்து, பயணிகள் காத்து நிற்கும்போதும் ஒரு பேருந்து நிலையத்தில்
நிற்காமல் செல்லும்போது நாம் அற்ப மகிழ்ச்சி அடைவோம். 

இது ஒரு எளிய உதாரணம்தான்! இதேபோல வாழ்வின் பல நிகழ்வுகளிலும் நாம் இரட்டை
அளவுகோல்களை, அதன் தீவிரத்தன்மை தெரியாமலே பயன்படுத்தி வருகிறோம். இவ்வாறான
நிகழ்வுகளில் கைது சம்பவங்களையும் சேர்க்கலாம். 

நமக்கு தெரிந்த ஆனால் பிடிக்காத வேறு ஒருவர் கைது செய்யப்படும்போது நமக்கு
மகிழ்ச்சி ஏற்படலாம். நமக்கு தெரியாத ஒரு நபர் கைது செய்யப்படும்போது எந்த
உணர்ச்சிகளும் இல்லாமலும் இருக்கலாம். ஆனால் நமது வீட்டிற்கு ஒரு காவலர்
வந்தால் நாம் கலங்கி விடுவோம். அதிலும் வரும் காவலர் நம் வீட்டில் உள்ள
ஒருவரையோ அல்லது நம்மையோ கைது செய்வதற்கு வருவதாக தெரிந்தால் நம் நிலை
மிகவும் பதற்றமாகிவிடும்.

ஆகவே, குற்றவியல் சட்டத்தை புரிந்து கொள்ளும் முயற்சியில் நாம் மிகவும்
கவனமாக இருக்க வேண்டிய அம்சம் கைது! 

முன்னாள் முதல்வர்களை சில்லறை காரணங்களுக்காக நள்ளிரவில் கைது செய்து
இழுத்துச் செல்வதும், கொலை வழக்கில் சிக்கிய மடாதிபதியை கவுரவமாக
வீட்டுச்சிறையில் வைத்தால் என்ன?என்று உயர்நீதிமன்ற நீதிபதியே கேள்வி
எழுப்புவதும் நாம் அறிந்ததுதான். 

எனவே நமக்கு வேண்டியவரோ, வேண்டாதவரோ கைது செய்யப்படும்போது, கைது
செய்யப்படுவதற்கான நெறிமுறைகள் பின்பற்றப்படுகிறதா என்பதை கவனிப்பதும்,
கண்காணிப்பதும் மிகவும் அவசியம். 

கைது செய்யப்படும் நபர் குற்றவாளியா இல்லையா என்பதை தீர்மானிக்க வேண்டியது
நீதிமன்றம்தான். எனவே அவர் குற்றவாளி என சட்டப்படி தீர்மானிக்கப்பட்டு
தண்டனை அளிக்கப்படும்வரை அவரை நிரபராதியாகவே கருத வேண்டும். தவிர்க்க இயலாத
சம்பவங்களில் ஒரு நபரை கைது செய்ய நேரிட்டாலும், அவரது மனித உரிமைகள்
பாதுகாக்கப்படவேண்டும் என்பதில் உச்சநீதிமன்றம் கருத்தளவில் தெளிவாகவே
இருக்கிறது. 

மேற்கு வங்க உயர்நீதிமன்றத்தில் நீதிபதியாக பணியாற்றிய திரு. திலிப் குமார்
பாசு என்பவர், பணி ஓய்வு பெற்ற பின்னர் மேற்கு வங்க சட்டப்பணி சேவை மையம்
என்ற அமைப்பை நிர்வகித்து வந்தார். 

மேற்கு வங்க மாநிலத்தில் மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினர் ஆட்சியில்
இருந்தபோதிலும் காவல் நிலைய வன்முறைகள் மிகவும் அதிகமாக  நடைபெறுவதை
கவனித்த (ஓய்வு பெற்ற) நீதிபதி திலிப் குமார் பாசு, இந்த பிரசினை குறித்து
உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதிக்கு 26-08-1986 அன்று கடிதம் ஒன்றை எழுதினார்.
மேற்கு வங்க மாநிலத்தில் நடைபெற்ற காவல் நிலைய வன்முறைகள் குறித்து
ஊடகங்களில் வெளியான செய்திகளை இணைத்திருந்த நீதிபதி டி.கே.பாசு, காவல்
நிலையங்களில் நடைபெறும் வன்முறைகள் குறித்து விரிவான ஆய்வை மேற்கொள்ள
வேண்டும் என்று அந்த கடிதத்தில் கோரிக்கை விடுத்திருந்தார். 

இந்த கடிதத்தை உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள் குல்தீப் சிங் மற்றும் ஏ.எஸ்.
ஆனந்த் ஆகியோர் பொதுநல வழக்காக ஏற்று விசாரணை நடத்தினர். இந்த
வழக்கின் (AIR 1997 SC 610)தீர்ப்பு 18.12.1996 அன்று வழங்கப்பட்டது. 

இந்த தீர்ப்பில் கைது சம்பவம் குறித்து மிக விரிவாக ஆராயப்பட்டுள்ளது.
பல்வேறு குற்றவியல் சட்ட சீர்திருத்தங்களுக்கான ஆலோசனைகள் விரிவாக
அலசப்பட்டுள்ளன.

மேலும் அந்தத் தீர்ப்பில் கைது சம்பவத்தின்போது பின்பற்றவேண்டிய மிகவும்
முக்கியமான 11 அம்சங்கள் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன.   

1.கைது மற்றும் விசாரணை ஆகிய பணிகளில் ஈடுபடும் அதிகாரிகள் அனைவரும்
அவர்களின் பெயர் மற்றும் பதவியை குறிக்கும் பேட்ஜை அனைவரின் பார்வையில்
தெளிவாக படும்வகையில் அணிந்திருக்க வேண்டும். கைது செய்யப்பட்டவரை
விசாரிக்கும் அதிகாரிகள் குறித்த முழு விவரங்களும் ஒரு பேரேட்டில் பதிவு
செய்யப்பட வேண்டும். 

2.ஒரு நபரை கைது செய்யும் அதிகாரி, கைது சம்பவத்தின்போதே அதற்கான குறிப்பை
தயாரிக்க வேண்டும். அந்த குறிப்பில் கைது செய்யப்படும் நபரின் உறவினர்
அல்லது அப்பகுதியில் வசிக்கும் மரியாதைக்குரிய நபர் ஒருவரிடம் சான்று
ஒப்பம் பெற வேண்டும். கைது செய்யப்படும் தேதி மற்றும் நேரத்தை குறித்து
கைது செய்யப்படும் நபரிடம் கையொப்பம் பெறலாம். 

3.கைது குறிப்பில் சாட்சிக் கையொப்பம் இடுபவர் கைது செய்யப்படுபவரின்
உறவினராகவோ, நண்பராகவோ இல்லாதபோது – கைது  செய்யப்படும் நபர் – தாம் கைது
செய்யப்பட்டுள்ளது குறித்து உறவினருக்கோ, நண்பருக்கோ, நலனில் அக்கறை கொண்ட
வேறெந்த நபருக்கோ தகவல் தெரிவிக்கும் உரிமை உண்டு. கைது செய்த அதிகாரி
மற்றும் கைது செய்து வைக்கப்பட்டுள்ள இடம் குறித்தும் இந்த தகவலில்
கூறப்படவேண்டும். இதற்கான வசதியை செய்து தரவேண்டியது கைது செய்யும்
அதிகாரியின் கடமையாகும். 

4.கைது செய்யப்படும் நபரின் உறவினரோ, நண்பரோ, நலனில் அக்கறை கொண்ட வேறெவரோ
கைது செய்யப்படும் நகரம் அல்லது மாவட்டத்திற்கு வெளியே இருந்தால்,
குறிப்பிட்ட கைது சம்பவம் குறித்து சட்ட உதவி மையத்திற்கும், காவல்
நிலையத்திற்கும் தந்தி மூலம் தகவல் தெரிவித்து, கைது செய்யப்படும் நபரின்
உறவினர் அல்லது நண்பருக்கு 12 மணி நேரத்திற்குள் கைது குறித்த தகவல்
தெரிவிக்கப்படவேண்டும். 

5.கைது செய்யப்படும் நபருக்கு, அவர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளது குறித்து
உறவினருக்கோ, நண்பருக்கோ தகவல் தெரிவிக்க உரிமை உள்ளது என்பதை கைது
செய்யும் காவல்துறை அதிகாரிகள் தெரிவிக்க வேண்டும். 

6.கைது செய்யப்பட்டுள்ளவர் அடைத்து வைக்கப்பட்டுள்ள இடத்தில், கைது சம்பவம்
குறித்து அவரது எந்த உறவினருக்கு அல்லது நண்பருக்கு தகவல்
தெரிவிக்கப்பட்டது என்பது பதிவு செய்யப்படவேண்டும். மேலும், எந்த
அதிகாரிகளின் பொறுப்பில் கைது செய்யப்பட்ட நபர் வைக்கப்பட்டுள்ளார்
என்பதும் பதிவு செய்யப்படவேண்டும். 

7.கைது செய்யப்பட்ட நபர் விரும்பினால் அவர் உடலில் உள்ள பெரிய மற்றும் 
சிறிய காயங்கள் ஆய்வு செய்யப்பட்டு பதிவு செய்யப்பட வேண்டும். இந்த
ஆய்வுக்குறிப்பில் கைது செய்யும் அதிகாரியும், கைது செய்யப்படும் நபரும்
கையொப்பம் இட வேண்டும். இந்த ஆய்வுக்குறிப்பின் நகல் கைது செய்யப்படும்
நபருக்கும் வழங்கப்பட வேண்டும். 

8.கைது செய்யப்படும் நபரை 48 மணி நேரத்திற்கு ஒரு முறை பயிற்சி பெற்ற
மருத்துவர் ஒருவர் மூலமோ, மருத்துவர்கள் குழு மூலமோ பரிசோதனை செய்ய
வேண்டும். இதற்கான மருத்துவர் குழுவை அனைத்து மாநில மருத்துவ இயக்குனர்கள்
அமைக்க வேண்டும். 

9.கைது சம்பவம் குறித்து மேற்குறிப்பிட்ட அனைத்து ஆவணங்களும், கைது
குறிப்புடன் உரிய அதிகார வரம்புடைய குற்றவியல் நடுவருக்கு உரிய காலத்தில்
அனுப்பப்படவேண்டும். 

10. கைது செய்யப்படும் நபரிடம் விசாரணை நடைபெறும்போது, முழு
விசாரணையின்போது முடியாது என்றாலும், குறிப்பிட்ட நேரத்தில் வழக்குரைஞரை
சந்திக்க அனுமதிக்க வேண்டும். 

11.நாட்டில் உள்ள அனைத்து மாநிலங்களிலும், மாவட்டங்களிலும் உள்ள காவல்நிலைய
கட்டுப்பாட்டு அறைகளிலும், அந்தந்த அலுவலகங்களின் அதிகார வரம்புக்குள்
வரும் காவல்நிலையங்களில் மேற்கொள்ளப்படும் கைது சம்பவங்கள் குறித்த
தகவல்கள் 12 மணி நேரத்திற்குள் பெறப்பட்டு பொதுமக்கள் பார்வைக்கு வைக்கப்பட
வேண்டும். 

மேற்கூறப்பட்ட இந்த அம்சங்களை நாட்டில் உள்ள அனைத்து காவல்நிலையங்களிலும்
மாநில மொழிகளில் எழுதி பொதுமக்கள் பார்வையில் படும்படி வைக்க வேண்டும்
என்றும் அந்த தீர்ப்பில் உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள் திட்டவட்டமாக
உத்தரவிட்டுள்ளனர்.  

ஆனால் நடைமுறையில் நாட்டில் உள்ள எந்த காவல்நிலையத்திலாவது இந்த
உச்சநீதிமன்ற உத்தரவு எழுதி வைக்கப்பட்டுள்ளதா என்று நீங்களே முடிவு
செய்யுங்கள்.

பொதுவாக ஒரு குறிப்பிட்ட அம்சம் குறித்து தெளிவான சட்டம் இல்லாத நிலையில்
அந்த அம்சம் குறித்த நீதிமன்ற தீர்ப்பே சட்டமாக அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும்.
இந்த அடிப்படையில் டி.கே.பாசு வழக்கில் உச்சநீதிமன்றம் பிறப்பித்த உத்தரவே
சட்டமாகும். ஆனால் இந்த சட்டத்தை மதிப்பதில் எந்த மாநில அரசும் குறைந்த
அளவு அக்கறைகூட காட்டவில்லை.

தமிழ்நாட்டில் உள்ள அனைத்து காவல்நிலையங்களிலும் மேற்கூறப்பட்டவாறு
டி.கே.பாசு வழக்கின் உச்சநீதிமன்ற உத்தரவை தமிழ்மொழியில் எழுதி வைக்க
உத்தரவிடக்கோரி சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் பொதுநல வழக்கு ஒன்று
தொடரப்பட்டது. இந்த வழக்கை விசாரித்த சென்னை உயர்நீதிமன்றம், தமிழக
அரசுக்கோ, காவல்துறைக்கோ காலக்கெடு எதுவும் விதிக்காமல் பயனற்ற தீர்ப்பு
ஒன்றை வழங்கியது.  உச்சநீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பை செயல்படுத்துவதிலோ,
மக்களின் மனித உரிமைகளை பாதுகாப்பதிலோ சென்னை உயர்நீதிமன்றத்திற்கு உள்ள
ஆர்வத்திற்கு இந்த வழக்கு உதாரணமாகும். 

இதற்கிடையில் கைது தொடர்பாக மத்திய சட்ட ஆணையம் மிக விரிவான விவாதங்களை
நடத்தியது. நாடு முழுதும் குறிப்பிட்ட காலத்தில் நடத்தப்பட்ட கைது
சம்பவங்கள் குறித்தும், அதில் இருந்த சட்டமீறல்கள் குறித்தும் ஆய்வு
செய்யப்பட்டது. அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து உள்ளிட்ட நாடுகளில் நடைமுறையில்
உள்ள குற்றவியல் சட்டங்கள் குறித்தும் ஆய்வு செய்யப்பட்டு, குற்றவியல்
நடைமுறைச்சட்டத்தில் சீர்திருத்தங்கள் செய்வதற்கு பரிந்துரைகள்
செய்யப்பட்டன. 

இதன் ஒரு கட்டமாக 2005ம் ஆண்டில், குற்றவியல் நடைமுறைச்சட்டத்தின் 50வது
பிரிவில் 50-ஏ என்று உட்பிரிவு புதிதாக சேர்க்கப்பட்டது. இதன்படி 

(1)  ஒரு நபரை கைது செய்யும் அதிகாரி கைது செய்யப்படுபவரின் உறவினர் அல்லது
நண்பரிடம், கைது குறித்தும் – கைது செய்யப்பட்டவர் எங்கு
வைக்கப்பட்டுள்ளார் என்றும் தெரிவிக்க வேண்டும். 

(2)  மேற்குறிப்பிட்ட (நண்பருக்கோ, உறவினருக்கோ தகவல் தெரிவிக்கும்) உரிமை
குறித்து கைது செய்யப்பட்ட நபருக்கு, அவர் காவல் நிலையத்திற்கு
கொண்டுவரப்பட்ட உடன், கைது செய்த காவல் அதிகாரி தெரிவிக்க வேண்டும். 

(3)  கைது சம்பவம் குறித்து, கைது செய்யப்பட்ட நபரின் உறவினருக்கோ அல்லது
நண்பருக்கோ தகவல் தெரிவித்தது குறித்து காவல்நிலைய பதிவேட்டில் பதிவு செய்ய
வேண்டும். 

(4)  கைது செய்யப்பட்ட நபரை குற்றவியல் நடுவரிடம் முன்னிலைப்படுத்தும்போது,
கைது செய்யப்பட்ட நபரின் மேற்கூறப்பட்ட உரிமைகள் குறித்து அவருக்கு
எடுத்துக்கூறப்பட்டதா என்பதை, தொடர்புடைய குற்றவியல் நடுவர் உறுதி செய்ய
வேண்டும். 

மேற்கூறியவாறு காவல்துறையினரோ, குற்றவியல் நடுவரோ செயல்பட்டால் கைது
செய்யப்படும் நபரின் மனித உரிமைகள் முழுமையாக பாதுகாக்கப்படும் என்பதில்
ஐயம் இல்லை. 

ஆனால் கைது செய்யப்படுபவரின் உரிமைகள் குறித்த உச்சநீதிமன்ற உத்தரவை
செயல்படுத்துவதில் உயர்நீதிமன்றமே ஆர்வம் காட்டாத நிலையில், உயர்நீதிமன்ற
அதிகாரத்தின் கீழ் செயல்படும் குற்றவியல் நடுவர் நீதிமன்றங்கள், கைது
செய்யப்படுபவரின் உரிமைகளை பாதுகாக்குமா என்பது கேள்விக்குறியே! 

எனினும் மனித உரிமை என்பதே அதை பயன்படுத்தும் விழிப்புணர்வுடையோர்
எண்ணிக்கை அதிகரிக்கும்போதுதான் முழுமை அடையும். எனவே கைது
செய்யப்படுவோரின் உரிமைகள் குறித்த முழுமையான விழிப்புணர்வும், இதை
வலியுறுத்தும் செயல்பாடுகளுமே நீதிமன்றத்தையும் சட்டத்தின்பாதையில்
செலுத்தும். 

கைது செய்யப்படும் நபர்களின் உரிமைகள் இது மட்டுமல்ல. சட்டரீதியாகவும்,
உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்புகளின் அடிப்படையிலும் இன்னும் ஏராளமான உரிமைகள்
(கருத்தளவில்  மட்டுமே) உள்ளன. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

12. இளம் சிறார்களுக்கான சட்டம்

 2000-ல் கொண்டு வரும் முன்பாக அதேபோன்ற சட்டம் ஒன்று 1986ம் ஆண்டு முதல்
இருந்து வந்தது. அச்சட்டத்தில் இளம் சிறார் குற்றவாளி (Juvenile
delinquent) என்பவன் 16 வயதுக்கு மேற்படாத சிறார் என்று இருந்தது. பின்னால்
ஏற்பட்ட சில சர்வதேச மாநாட்டுத் தீர்மானங்களின் அடிப்படையில் 2000ல் புதிய
சட்டம் இயற்றப்பட்டது. புதிய சட்டப்படி இளம் சிறார்களை தண்டிக்கும் விசேஷ
கோர்ட் நடைமுறைகளை மாற்றி சிறுவர்களின் பாதுகாப்பு பற்றிய முப்பரிமாண
சட்டம் உருவானது. இந்த புதிய சட்டத்தில் இளம் சிறார் குற்றவாளிகள் என்ற
வரையறையையே மாற்றி "சட்டமுரண்பட்ட இளம் சிறார்கள்" (Juvenile in conflict
with law) என்றும், 18 வயதுக்கு மேற்படாதவர்களே இளம் சிறார்கள் என்றும்
வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது.
சட்டமுரண்பட்ட இளம் சிறார்களுக்கு தண்டனை வழங்கி மற்ற கைதிகளுடன் சிறையில்
வைக்க சட்டம் இடம் தராது. இளம் குற்றவாளிகளுக்கு பயிற்சி அளித்து
பெருஞ்சமூகத்துடன் இணைக்கும் சீர்திருத்தும் முயற்சியே தற்போதுள்ள
சட்டத்தின் அடிப்படை.
நீதிபதி வர்மா கமிஷனும் இதற்கான பரிந்துரை எதையும் செய்யவில்லை. 1989ல்
நடைபெற்ற ஐக்கிய நாடுகள் குழந்தைகள் உரிமைக்கான மாநாட்டுத்
தீர்மானங்களை 1992ல் நம் நாடு ஏற்றுக் கொண்டுள்ளது. ஐ.நா.வின் 1985ம்
வருடத்திய இளம் சிறார்கள் நீதி வழங்கும் விதிகளில் குறைந்தபட்ச நிர்வாக
விதிகளையும், ஐ.நா.வின் சுதந்திரம் பறிக்கப்பட்ட குழந்தைகளின் பாதுகாப்பு
பற்றிய 1990ம் ஆண்டு விதிகளையும் நாம் ஏற்றுக்கொண்டுள்ளோம். அவற்றின்
அடிப்படையிலேயே புதிய சட்டம் அமலாக்கப்பட்டது. எனவே இளம் சிறார்கள்
என்போர் 18 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்கள். இந்தியா இந்த சர்வதேச சட்ட விதிகளை
நிறைவேற்றும் என்று இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 51வது பிரிவிலும்
கூறப்பட்டுள்ளது.
சமீபத்தில் நடந்த சட்டமுரண்பட்ட இளம் சிறார்களின் சமூக பின்புலத்தை
ஆராய்ந்த கணிப்பொன்று அவர்களில் பெரும்பாலானோர் வறுமைக் கோட்டுக்குக் கீழ்
வாழ்வோர் என்று தெரிவித்துள்ளது. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

13. தெரிந்துக் கொள்ள வேண்டிய சில சட்ட பிரிவுகள்

 

1, ஜனாதிபதி தவறு செய்தால்கூட 60 நாள் நோட்டீஸ் கொடுத்து சிவில் வழக்கு
தொடரலாம். Article 361(4) 

2, நீதிபதி தவறு செய்தால் 7 வருடம் சிறை. IPC-217 

3, நீதிபதியை எதிர்மனுதாரராக சேர்த்து அப்பீல் செய்யலாம். CRPC 404 

4, அரசு அலுவலர், அரசு மருத்துவர், காவல் அலுவலர், பணியின் போது
கடமையிலிருந்து தவறுதல் 1 வருடம் சிறை. IPC-166 

5, எழுத்துக்கூட்டி வாசிக்கத்தெரிந்த எந்த பாமரனும் இந்தியக் குடிமகன்
எவரும் தாய்மொழியில் சட்டம் படிக்கலாம். 

6, சட்டம் படித்த பாமரன் எவரும் வழக்கறிஞரின் உதவி இல்லாமல் தங்கள்
வழக்கில் தாங்களே வாதாடலாம். Article 19(1) , CRPC 303,302(2) 

7, வழக்கை விரைந்து முடிக்க நடவடிக்கை எடுக்கலாம். CRPC 309(2) 312. 

8, இந்தியாவில் எந்தவொரு அலுவலகத்திலும் ஆவணம் மற்றும் சான்றிதழ்
தாய்மொழியில் கேட்டு பெறலாம். அதற்கான சட்டப்படியான செலவுத்தொகை செலுத்த
வேண்டும். IEA-74,76-ன் கீழ்
எவர் ஒருவரும் பார்வையிடலாம். 

9, இந்திய குடிமகன் எவரையும் எவர் தாக்கினாலும் (CRPC -4 படியிலான
சங்கதிகள் தவிர) 3-ம் நபர் கைது செய்து சிறையில் வைக்கலாம். சட்டையை கழற்றி
விடலாம். CRPC-43 

10, ஒரு குற்றம் நடைபெறும் முன்பு நடைபெறாமல் தடுக்க வேண்டிய பொறுப்பு
காவல் உயர்நிலை அலுவலர்களுக்கும் கீழ்நிலை அலுவலர்களுக்கும் கட்டுப்பாடு
உண்டு. CRPC 36, 149. 

11, காவல்நிலையம் மற்றும் நீதிமன்றம் இவற்றிலிரிந்து யாருடைய தயவும்
இல்லாமல் சொந்த ஜாமினில் வெளியே வரலாம். செலவு ஐந்து ரூபாய் மட்டுமே.
Article 21(2) 

12, கிரிமினல் மற்றும் சிவில் வழக்கு எத்தனை வருடம் நடந்தாலும் செலவுத்தொகை
ரூபாய் 50 லிருந்து 100 வரை மட்டுமே பெறலாம். அதீதமான சூழ்நிலையில்தான்
வழக்குச் செலவு கூடும். பொய்வழக்கு தாக்கல் செய்தால் IPC-211-ன்படி 2
வருடம் சிறை தண்டனை உண்டு சிவில் வழக்கில் மனுதாரர் பக்கம் நியாயமிருந்தால்
Mount தொகை திரும்ப வந்துவிடும். மனுதாரர் பொய் வழக்கு தாக்கல்
செய்திருந்தால் 50,000 நஷ்ட ஈடு பிரதிவாதிக்கு தரவேண்டும். 

13, தாலுக்கா அலுவலகத்தில் வாரிசு சான்றிதழ் பெற செலவு ரூபாய் 25 மட்டுமே.
அதற்காக RIOffice-லும் VAO ஆபீசிலும் தவம்கிடந்து காத்திருக்க
வேண்டியதில்லை. 

14, காவல் நிலையத்திற்கு விசாரணைக்கு சென்றால் படித் தொகையும், செலவும்
சம்பளத்தொகையும் கேட்டுப்பெறலாம். CRPC.160(2) 

15, அதீதமான சூழ்நிலையில் மட்டும் கைவிலங்கிட முடியும் மற்றப்படி அன்று
Article 21(14) 

16. புகார்மனுவில் பொய்யான வாதம் வைத்திருந்தால் நீதிமன்றம் வழக்கை
தள்ளுபடி செய்ய வேண்டும் Article 32(8) 

17, பொய் வழக்கில் சிறைதண்டனை பெற்றிருந்தால் ரத்து செய்து விடலாம். 

18, பொய் என்றும், புனையப்பட்டது என்று தெரிந்திருந்தும் அறிந்திருந்தும்
உண்மையைப்போல நேர்மையற்ற முறையில் பயன்படுத்துதல் 7 வருடம் அல்லது 3 வருடம்
சிறை தண்டனை உண்டு. IPC 193,196,200. 

19, முத்திரையே இல்லாத தராசை கைவசம் வைத்திருந்தாலே ஒரு வருடம் சிறை தண்டனை
உண்டு. IPC.267 

20, அடுத்தவருடைய அசையும் சொத்தை பொருளை நேர்மையற்ற முறையில் அபகரித்தால் 2
வருடம் சிறை தண்டனை உண்டு..IPC-403 

21, குழந்தை உயிருடன் பிறப்பதை தடுத்தல் மற்றும் பிறந்தபின் இறக்கச்செய்தல்
பத்து வருட சிறை தண்டனை உண்டு.IPC-315. 

22, தற்காப்புக்காக செய்யப்படும் எந்தவொரு செயலும் குற்றமில்லை. IPC-96 

23, பிற மதம் நிந்தித்தல் ஆச்சாரம் கெடுதல் 2 ஆண்டு சிறை. IPC-295 

24, மத உணர்வுகளை புண்படுத்துதல் ஒரு வருடம் சிறை IPC-295 

25, ஆள்மாராட்டம் செய்து ஏமாற்றுதல். 3 ஆண்டு சிறை IPC-419 

26, ஏமாற்றும் பொருட்டு போலியாக பத்திரம் தயார் செய்தல் 7வருடம் சிறை.
IPC-468. 

27, சொத்து அடையாள குறியை மாற்றுதல் 3ஆண்டு சிறை IPC-484 

28, கணவன் மனைவி உயிருடன் இருக்கும் போது மறுமணம் செய்தல் 7 ஆண்டுகள் சிறை.
IPC-494 

29, முந்தைய திருமணம் மறைத்தல் 10 வருடம் சிறை. IPC-495 

30, IPC-499 ல் 3 முதல் 9 வரை உள்ள விதிவிலக்கு விதியின்படி யாரையும்
விமர்சனம் செய்யலாம். நீதிபதியையும் கூட 

இதில் IPC என்பது இந்தியன் பீனல் கோட் (இந்திய தண்டனைச்சட்டம்)ஆகும்.
CRPC என்பது குற்றவிசாரனை முறைச்சட்டம் ஆகும். 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

14. நுகர்வோர் மன்றத்தில் புகாரளிப்பது எப்படி?

 ஒரு நுகர்வோர் பணம் கொடுத்து வாங்கிய பொருளில் அல்லது பெற்ற சேவையில்
குறைபாடு ஏதேனுமிருப்பின் நுகர்வோர் மன்றத்தில் புகாரளிக்கலாம். அதன் மூலம்
தவறு செய்தோருக்கு தண்டனையோ, அபராதமோ வாங்கித்தர முடியும். நுகர்வோருக்கான
நஷ்ட ஈட்டையும் பெற முடியும். இதற்காக 24 டிசம்பர் 1986 அன்று
கொண்டுவரப்பட்டது நுகர்வோர் பாதுகாப்புச் சட்டம். இதன்படி வங்கி, காப்பீடு,
நிதி, போக்குவரத்து, பொழுதுபோக்கு, மருத்துவ சேவை, உணவு விடுதி, மின்சாரம்
என எந்த விஷயங்களில் நுகர்வோரின் உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டாலும் நுகர்வோர்
மன்றத்தை அணுகலாம். நுகர்வோர் மன்றத்தில் புகாரளிப்பது எப்படி? என்னென்னெ
ஆவணங்கள் தேவை ஆகிய விவரங்களை இங்கே பார்க்கலாம். 

நுகர்வோர் என்பவர் யார்? 

ஒரு பொருளையோ, ஒரு சேவையையோ பணம் கொடுத்துப் பெறும் யாவரும் நுகர்வோர்களே.
உதாரணமாக: மளிகைக் கடையில் பொருள் வாங்கினாலும், மருத்துவமனையில்
காய்ச்சலுக்குப் பார்த்தாலும் நீங்கள் நுகர்வோரே.
யார் / யாரெல்லாம் புகாரளிக்கலாம்? 

ஒரு சேவையைப் பெறுகிற, பொருளை வாங்குகிற எந்த ஒரு நுகர்வோரோ, பதிவு செய்த
தன்னார்வ நுகர்வோர் அமைப்புகளோ புகார் அளிக்கலாம். தனி நபராகவோ, ஒரே
நோக்கம் கொண்ட பல நுகர்வோர்களின் சார்பாக கூட்டாகவோ புகாரளிக்கலாம்.
ஒரு சேவையை அல்லது பொருளை மற்றவர்களுக்கு விற்பதற்காக வாங்குகிற அல்லது
மதிப்புக் கூட்டி விற்கிறவர்கள் நுகர்வோர் அல்ல.
ஏன் நுகர்வோர் மன்றத்தில் புகாரளிக்க வேண்டும்?
காலதாமதம் ஏற்படுவதைத் தவிர்த்து குறுகிய காலத்திலும், அதே சமயம் அதிக
செலவில்லாமலும் நுகர்வோருக்கு நிவாரணம் கிடைக்க எல்லா மாவட்டங்களிலும்
நுகர்வோர் மன்றம் செயல்படுகின்றன.
நுகர்வோருக்கு சேவைக்குறைபாடு ஏற்பட்டு அதை கடிதம் வாயிலாக
சம்பந்தப்பட்டவருக்குத் தெரிவித்தும் அதற்கு நடவடிக்கை ஏதும் எடுக்காத
பட்சத்தில் நுகர்வோர் மன்றத்தை அணுக வேண்டும்.
எங்கே புகாரளிப்பது? 

நுகர்வோர் எந்த நுகர்வோர் குறைதீர் மன்றத்தின் அதிகார வரம்பிற்குட்பட்ட
எல்லைக்குள் இருக்கிறாரோ அங்கே புகாரளிக்கலாம் அல்லது எந்த இடத்தில் பொருள்
வாங்கப்பட்டதோ அல்லது எந்த இடத்தில் நுகர்வோர் உரிமை மீறப்பட்டதோ அந்த
இடத்திற்குட்பட்ட மாவட்ட நுகர்வோர் குறைதீர் மன்றத்தில் புகாரளிக்கலாம்.
எப்படி விண்ணப்பிப்பது? 

ஒரு வெள்ளைத்தாளில் (நான்கு நகல்கள்) முழு விவரங்களையும் பதிவு செய்து,
இதற்கான அனைத்து ஆவண நகல்களையும் இணைத்து பொருள் மதிப்பிற்குத் தகுந்தவாறு
நுகர்வோர் குறைதீர் மன்றத்தில் நேரடியாகவோ, பதிவுத் தபால் மூலமாகவோ,
தொலைநகல் மூலமாகவோ, விரைவுத் தபால் மூலமாகவோ வழக்குகளைப் பதிவு செய்து,
இந்த வழக்கின் நகலை எதிர்த்தரப்பாளருக்கும் அனுப்பி வைக்க வேண்டும். இதற்கு
முத்திரைத்தாள் கட்டணம் ஏதும் செலுத்தத் தேவையில்லை.
கட்டணம் எவ்வளவு? 

1 லட்சம் ரூபாய் வரை நஷ்ட ஈடு கோரும் வழக்குகளுக்கு = a100 /-
1 லட்சத்திற்கு மேல் 5 லட்சம் வரை = 200 /-
5 லட்சத்திற்கு மேல் 10 லட்சம் வரை = 400 /-
10 லட்சத்திற்கு மேல் 20 லட்சம் வரை = 500 /-
 

நுகர்வோர் மன்றத்தில் புகாரளிக்கத் தேவையான தகுதிகள்: 

புகாரளிப்பவர் நுகர்வோராக இருக்க வேண்டும் அல்லது அவர் சம்பந்தப்பட்டதாக
இருக்க வேண்டும்.
சேவைக் குறைபாடு அல்லது பிரச்சினை ஏற்பட்டு இரண்டு வருடங்களுக்குள்
புகாரளிக்க வேண்டும்.
எந்த ஒரு புகாருக்கும் ஆதாரங்கள் இருக்க வேண்டும்.
 

என்னென்ன ஆவணங்கள் சமர்ப்பிக்க வேண்டும்? 

நுகர்வோர் மன்றத்தில் புகாரளிக்க ஆதாரங்கள் அவசியம். எனவே எந்த சேவைக்
குறைபாடு ஏற்படுகிறதோ அவர்களிடம் முதலில் புகார் செய்ததற்கான ஒளி நகல்,
பொருள் / சேவை பெற்ற ரசீதுகள், கடிதப் போக்குவரத்துகள் என அனைத்து
ரசீதுகளின் நகல்களையும் சமர்ப்பிக்க வேண்டும். சேவைக் குறைபாட்டைப்
பொறுத்து
ஆதாரங்களின் தன்மையும் வேறுபடும்.
யார் மீதெல்லாம் புகாரளிக்க முடியும்?
நுகர்வோருக்குப் பொருட்களை விற்பனை செய்யும், பணம் பெற்றுக் கொண்டு சேவையை
வழங்கும் எந்த நிறுவனத்தின் மீதும் புகாரளிக்க முடியும். அரசுத் துறை,
தனியார் துறை என்ற பாகுபாடு கிடையாது.
ஆன்லைனில் புகாரளிக்க: 

நுகர்வோர் மன்றத்தை அணுகும் முன் பேச்சுவார்த்தைக்கு அல்லது உடனடி நிவாரணம்
கிடைக்க மாநில நுகர்வோர் உதவி மையத்தை அணுகலாம். நுகர்வோர் தனக்கு ஏற்பட்ட
சேவைக் குறைபாட்டைக் கூறி அதற்கு ஆலோசனை பெறலாம். பின்னர் இவர்களது
வழிகாட்டுதலின்படி நுகர்வோர் மன்றத்தை அணுகலாம்.
மாநில நுகர்வோர் உதவி மையத்தின் தொடர்பு எண் 044 – 2859 2828. 

 இந்த எண்ணுக்கு அழைத்ததும் 9 என்ற எண்ணை அழுத்தினால், புகார்களை
தெரிவிக்கலாம். 1 என்ற எண்ணை அழுத்தினால், நுகர்வோருக்கான உரிமைகள் என்ன?
நுகர்வோரின் கடமைகள் என்ன போன்ற விவரங்களைப் பதிவு செய்யப்பட்ட குரலில்
கேட்கலாம்.
consumer@tn.gov.in  schtamilnadu@gmail.com என்ற மின்னஞ்சலிலோ, மாநில
நுகர்வோர் உதவி மையம், உணவுப் பொருள் வழங்கல் மற்றும் நுகர்வோர்
பாதுகாப்புத் துறை, 4-ஆவது தளம், எழிலகம், சேப்பாக்கம், சென்னை – 5 என்ற
முகவரியில் தபாலிலோ, நேரிலோ புகார்
அளிக்கலாம். www.consumer.tn.gov.in என்கிற இத்தளத்திற்கும் செல்லலாம். 

 

 

 

 

 

 

 

 

15. வாரிசுச் சான்றிதழ் பெறுவது எப்படி?

ஒருவர் இறந்த பின்பு அவரின் சொத்துக்களை பிரச்சினையில்லாமல் வாரிசுகள்
பகிர்ந்து கொள்வதற்கு வாரிசுச் சான்றிதழ் அவசியமாகும்
வாரிசுச் சான்றிதழ் என்பது என்ன? 

ஒருவர் அல்லது ஒரு குடும்பத் தலைவர் இறந்துவிட்டால்
அவரின் சொத்துக்களையோ அல்லது பணத்தையோ பெறுவதற்கு இறந்தவரின் வாரிசுதான்
என்ற சான்றிதழ் வேண்டும். 
இந்தச் சான்றிதழை வட்டாட்சியர் அலுவலகம் மூலமாகவே பெறமுடியும்.
எடுத்துக் காட்டாக ஒரு குடும்பத்தில் ஆண் இறந்து விட்டால் அவருடைய
தாய், மனைவி, திருமணம் ஆன/ஆகாத மகன், மகள்கள் வாரிசுகள் ஆகிறார்கள்.
திருமணமாகாத மகன் இறந்துவிட்டால் தாய் மட்டுமே வாரிசு ஆவார்.
வாரிசுச் சான்றிதழ் எப்போது அவசியமாகிறது? 

நிதி நிறுவனங்களில் அல்லது வங்கிகளில் உள்ள சேமிப்பு
அல்லது வைப்புத்தொகையைப் பெறுவதற்கும்,கருணை அடிப்படையில் இறந்தவர் சார்பாக
வேலை வாய்ப்புப் பெறவும் எனப் பலவிதங்களில் பயன்படுகிறது. 
இறந்தவருடைய சொத்துக்களை விற்பதற்கோ, அடமானம் வைப்பதற்கோ வாரிசு உரிமையை
காண்பிக்க வாரிசுச் சான்றிதழ் தேவைப்படும்.
பொதுத்துறை நிறுவனங்களில் அல்லது அரசுப் பணிகளில்
பணிபுரிந்து இறந்தவர்களின் குடும்ப ஓய்வூதியம் மற்றும் பணிப் பலன்கள்
பெறுவதற்கும், பட்டா போன்ற வருவாய் ஆவணங்களில் பெயர் மாற்றம் செய்வதற்கும்
வாரிசுச் சான்றிதழ் அவசியமாகிறது.
எங்கே விண்ணப்பிப்பது? 

வாரிசுச் சான்றிதழ் விண்ணப்பப் படிவம் வட்டாட்சியர் அலுவலகங்களில்
கிடைக்கிறது.
வாரிசுச் சான்றிதழ் கோரும் விண்ணப்பத்தைப் பூர்த்தி செய்து
இறந்தவரின் இறப்புச் சான்றிதழ், வாரிசுகள் யார் யார், அவர்களின் இருப்பிடச்
சான்று ஆகியவற்றை இணைத்து விண்ணப்பிக்க வேண்டும். கிராம நிர்வாக அதிகாரி
மற்றும் வருவாய் ஆய்வாளர் மூலம் விசாரணை நடத்திய பிறகு வாரிசுச்
சான்றிதழ் வட்டாட்சியரால் வழங்கப்படும்.
 

என்னென்ன ஆவணங்கள் தேவை? 

இறந்தவரின் இறப்புச் சான்றிதழ்
வாரிசுகளின் இருப்பிடச் சான்றிதழ்
எவ்வளவு நாட்களுக்குள் விண்ணப்பிக்க வேண்டும்?
ஒருவர் இறந்து எத்தனை ஆண்டுகள் கழித்தும் வாரிசுச் சான்றிதழ் கேட்டு
விண்ணப்பிக்கலாம்.
ஒருவர் இறந்து 30 நாட்களுக்குள் இறப்பைப் பதிவு செய்ய வேண்டும்.
ஒருவேளை உடனடியாக இறப்பைப் பதிவு செய்ய முடியாத நிலையில்
அதற்கான காரணத்தைத் தெரிவித்து ஒருவருடத்திற்குள் தாமதக் கட்டணம்
செலுத்திப் பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும்
. அதற்கு மேல் காலம் கடந்திருந்தால் அருகிலுள்ள உரிமையியல்
நீதிமன்றத்திற்குச் சென்று நீதிமன்றம் உத்தரவிட்ட பின்னரே சான்றிதழ்
பெறமுடியும்.
ஒருவேளை பிறப்பு, இறப்பு பதிவுச் சட்டம் வருவதற்கு முன் இறந்திருந்தால்
அவரின் இறப்புப் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்காது. 
அப்படி இருக்கும்பட்சத்தில் அவரின் இறப்புப் பதிவு செய்யப்படவில்லை
என்ற சான்றிதழைப் பதிவுத்துறையில் பெற்று நீதிமன்றத்தில் கொடுத்தால்
நீதிமன்றம் இறப்புச் சான்றிதழ் வழங்க வட்டாட்சியருக்கு உத்தரவிடும். 
விண்ணப்பித்து எத்தனை நாட்களில் கொடுக்கப்படும்?
விண்ணப்பித்து 30 நாட்களுக்குள் சான்றிதழ் வழங்கப்பட வேண்டும். இல்லையெனில்
தாமதமாவதற்கான காரணத்தைக் கூற வேண்டும்.
எப்போது மறுக்கப்படும்?
இறந்தவருக்கு ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட மனைவிகள் இருந்து
அவர்களிடையே பிரச்சினைகள் இருப்பது, தத்து எடுக்கப்பட்டவர் தான்தான் வாரிசு
என்று கோரிக்கை உரிமை கோருவது, நேரடி வாரிசாக இல்லாத ஒருவர் வாரிசுச்
சான்றிதழ் கேட்பது போன்ற தருணங்களில் வட்டாட்சியர் அலுவலகம் வாரிசுச்
சான்றிதழை தரமறுக்கலாம். நீதிமன்றத்தை அணுகி, யாருக்கு வாரிசுச் சான்றிதழ்
வழங்குவது என உத்தரவு பெற்று வரச் சொல்லலாம்.
இறங்குரிமை சான்றிதழ் (Succession certificate) 

இறந்த நபரின் பெயரிலுள்ள முதலீடு /பங்குகள் மற்றும் அவருக்கு
வரவேண்டிய கடன் போன்ற பணப் பலன்கள் பெற தனக்கு சட்டபூர்வமான உரிமை
இருக்கிறது என்பதைக் காண்பிக்க ஒருவர் நீதிமன்றம் மூலம் பெறும்
சான்றிதழ்தான் இறங்குரிமை சான்றிதழ்.
எடுத்துக்காட்டாக, இறந்த நபருக்கு ஐந்து வாரிசுகள் இருக்கலாம். ஐந்து பேர்
பெயரையும் உள்ளடக்கிய வாரிசுச் சான்றிதழ் இருக்கும். இந்த ஐந்து பேருக்கும்
சுமார் 10 லட்ச ரூபாய் பங்குகள்/முதலீடுகள் முதலியவற்றில் உரிமை
இருப்பதாகக் கொண்டால் அந்த முதலீட்டையோ அல்லது பங்குகளையோ ஐந்து பேரின்
பெயருக்கும் மாற்றினால், பிற்காலத்தில் வேறு யாராவது உரிமை கோருவார்களா
என்கிற பயம் சம்பந்தப்பட்ட நிறுவனங்களுக்கு வரலாம். இதற்காக இந்த ஐந்து
பேரும் நீதி மன்றத்தை அணுகி தாங்கள் தான் வாரிசுகள் என்பதற்கு வாரிசுச்
சான்றிதழை தாக்கல் செய்து, வேறு யாரும் வாரிசுகள் இல்லை என உறுதிமொழி
கொடுத்து தங்களில் ஒருவருக்கோ அல்லது ஐவருக்குமோ அந்த முதலீட்டை பெயர்
மாற்றம் செய்யலாம் என்று மனுத் தாக்கல் செய்ய வேண்டும்.
அந்த நிறுவனங்களில் எவ்வளவு முதலீடு/பங்குகள் உள்ளது என்பதை மதிப்பிட்டு
அதற்குரிய நீதிமன்ற கட்டணத்தைச் செலுத்தினால் நீதிமன்றம் அவர்களுக்கு
இறங்குரிமை சான்றிதழ் வழங்கும்.
ஒருவர் காணாமல் போயிருந்தால்..? 

ஒருவர் காணாமல் போய் ஏழு ஆண்டுகளுக்கும் மேல்
ஆகிவிட்டிருந்தாலும், அவர் திரும்பி வந்துவிடுவார் என்று நம்புவது அவருடைய
குடும்பத்தினரின் ஒரு நிலையே தவிர, அது வட்டாட்சியரை எவ்விதத்திலும்
பாதிக்காது. அந்தக் காணாமல் போன குடும்ப உறுப்பினர் குறித்து காவல் துறை
மற்றும் நீதிமன்ற உத்தரவுகள், செயல்முறைகள் வாயிலாக, ‘அவர் இறந்து
விட்டதாகக் கருதப்படுகிறார்’ என்று சான்றுகளை அளித்தால் மட்டுமே அவருடைய
பெயரைத் தவிர்த்து மீதியுள்ளவர்களின் பெயர்களோடு வாரிசுச் சான்றிதழ் பெற
முடியும். 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

16. இரயில் விபத்து – நிவாரணங்களும்,வழிமுறைகளும்

சாலையில் மோட்டார் வாகன விபத்து அன்றாட நிகழ்ச்சியாகி விட்டது.
இந்த விபத்துகளில் பாதிக்கப்படும் நபர்களுக்கு தேவையான சட்ட உதவிகள்
தேவையான அளவிற்கு கிடைத்து விடுகின்றன.ஆனால் ரயில் விபத்துகளால்
பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கான இழப்பீடு, அதனைப் பெறும் முறை குறித்து
பெரும்பாலானவர்களுக்கு தெரியவில்லை.
இரண்டு ரயில்கள் மோதிக்கொள்வதோ, அல்லது ஒரு ரயில் தடம்புரள்வதோ
ரயில் விபத்து ஆகும். இந்த விபத்துகளில் பாதிக்கப்படுவோருக்கு
நிவாரணம் வழங்கப்படுகிறது. அதேபோல ஓடும் ரயிலில் இருந்து தவறி விழுந்து
உயிர் இழப்போருக்கும், உடல் பாகங்களை இழப்போருக்கும்கூட
நிவாரணம்வழங்கப்படுகிறது.
 

ஆனால் இந்த செயல் தற்கொலை முயற்சியாகவோ, வேறு காரணங்களுக்காக தானாகவே
மேற்கொள்வதாகவோ இருக்கக்கூடாது. இவ்வாறு தவறி விழுவோர் குடிபோதையில்
விழுந்திருக்கக்கூடாது. மேலும் சட்டவிரோதமான குற்றச்செயலில் ஈடுபடும்போது
தவறி விழுந்தாலும் இழப்பீடு கோரமுடியாது.
இதேபோல ரயில் பயணத்தின்போது நடக்கும் பயங்கரவாத செயல்கள், திருட்டு, கொள்ளை
போன்ற சம்பவங்களால் பாதிக்கபோபடுவோரும் இழப்பீடு பெறலாம்.
இதற்காக மாநில அளவில் ரயில் (பயணிகள்) உரிமைத் தீர்ப்பாயம் [Railway Claims
Tribunal] இயங்கி வருகிறது. தமிழ்நாட்டிற்கான ரயில் பயணிகள்
உரிமைத் தீர்ப்பாயம் சென்னையில் இயங்கி வருகிறது.
விபத்து நடந்த ஓராண்டு காலத்திற்குள் இழப்பீடு கோரும் மனுவை பதிவு
செய்யலாம்.
உயிர் இழப்புக்கு அதிகபட்சமாக ரூ.4 இலட்சம் வழங்கப்படும். அதேபோல
உடல் உறுப்பு இழப்புக்கும் அதிகபட்சமாக ரூ.4 இலட்சம் வழங்கப்படும்.
பொருள் இழப்புக்கும், இழப்பின் தன்மைக்கு ஏற்ப இழப்பீடு வழங்கப்படுகிறது.
ரயில் பாதையில் அத்துமீறி பிரவேசித்து, கவனக்குறைவாக நடந்துகொண்டு ஏற்படும்
இழப்புகளுக்கு ரயில்வே நிர்வாகம் பொறுப்பேற்காது.
பயணச்சீட்டு பெற்று முறைப்படி பயணம் செய்யும் பயணிகளே இந்த நிவாரணங்களை பெற
தகுதி உடையவர்கள். அதே போல முறைப்படி ரயில் பெட்டியின் உட்புறத்தில் பயணம்
செய்பவர்கள்தான் சட்டரீதியான பயணிகளாக கருதப்படுவார்கள். ரயில் பெட்டியின்
கூரைமேல் அமர்ந்து செல்பவர்களுக்கு இந்த நிவாரணங்கள் கிடைக்காது. மேலும்
கூரை அமர்ந்து செல்பவர்களுக்கு மூன்று மாதசிறைத்தண்டனையும், ஐநூறு ரூபாய்
அபராதமும் கிடைக்க வாய்ப்பிருக்கிறது.
ரயில்வே நிர்வாகம் அளிக்கும் இந்த நிவாரணங்களை முறைகேடாக
பெறமுயற்சி செய்பவர்களுக்கு மூன்றாண்டு சிறைத் தண்டனையும், அபராதமும்
பரிசாக கிடைக்கவும் வாய்ப்பு உள்ளது. 

 

 

 

 

 

 

17. ரிட் மனு என்றால் என்ன ? ரிட் மனு எதற்கு தாக்கல் செய்யலாம் ?

 

அரசாங்கம், மற்றும் அரசு சார்ந்த நிறுவனங்களுக்கு எதிராகவோ அல்லது அரசு
தலையிட்டு நடத்த வேண்டிய காரியங்களுக்கோ என்ன செய்வது?
இந்த மாதிரியான பிரச்னைகளுக்கு என்றே இருக்கிறது ‘ரிட் மனு’.
அதென்ன ரிட்?
‘WRITTEN ORDER’ அதாவது எழுத்து மூலம் உத்தரவு பிறப்பிக்கச் சொல்லி, நாம்
தாக்கல் செய்யும் மனுதான் ரிட்!
எந்த விதமான பிரச்னைகளுக்கெல்லாம் ‘ரிட் மனு’ தாக்கல் செய்யலாம்?
பொது நலன் பாதிக்கப்படும்போது, பொது நல வழக்குகள் (Public Interest
Litigation) தொடரலாம்.
1. உதாரணமாக உங்கள் ஏரியா ரோடு மோசமாக இருந்தால், அந்தப்
பகுதியின் அதிகாரத்தி ற்குட்பட்ட அரசுத்துறைகளுக்கு ஒரு மனு
கொடுத்தும், அவர்கள் எதுவும் நடவடிக்கை எடுக்க வில்லை என்றால், அந்தத்
துறைக்கு ரோடு போட உத்த ரவு போடச் சொல்லி அரசாங் கத்தைக் கேட்கலாம்.
நீங்கள் குடியிருக்கும் இடத்தி ற்குப் பக்கத்தில் ஒரு ஃபேக்ட ரியிலிருந்து
புகை வந்து, அந்தப் புகை சுற்றுச் சூழலை பாதித்தால், அருகில் இருக்
கும் மாசுக்கட்டுப்பாடு அலுவ லகத்தில் புகார் செய்யலாம். 
அறு பது நாட்களுக்குள் அவர்கள் நடவடிக்கை எடுக்காவிட்டால் அரசாங்கத்தை
நடவடிக்கை எடுக்கச் சொல்லி, ரிட் மனு தாக்கல் செய்யலாம். தற்போது பரபர
ப்பாக பேசப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் சாயப்ப ட்டறைகளை மூட வேண்டும் என்று
ஹைகோர்ட் தீர்ப்ப ளித்தது கூட அந்தப் பகுதி மக்கள் ‘ரிட்’ மனு தாக்கல்
செய்த பின்பு தான்.
எந்தெந்த பிரச்னைகளுக்கு ‘ரிட் மனு’ தாக்கல் செய்ய லாம்?
ஐந்து வகைகளில் ரிட் மனு வைத் தாக்கல் செய் யலாம்.
1. முதல் வகை, ‘ரிட் ஆஃப் மாண்டமஸ்’. இதற்கு ஆணை யிடும் நீதிப்
பேராணை என்று பொருள். அதாவது, தனக்கு வரையறுக்கப்பட்ட கடமையை ஒரு அரசு
அதிகாரி செய்யா விட்டாலோ, அரசாங்கம் அல்லது அரசு சார்ந்த நிறுவனம் சட்ட
விரோதமான உத்தரவைப் பிறப்பிக்கப் போகிறது என்று தெரிந் தாலோ, அந்தக்
காரியத்தை செய்யாமல் தடுக்க, ஆணையிட வேண் டும் என்று ‘ரிட் மனு’ தாக்கல்
செய்யலாம்.
சாலையின் பிளாட்பார ஆக் கிரமிப்புகளை அகற்ற உத்தர விடக்கோரி ரிட் மனுவைத்
தாக்கல் செய்ய லாம்.
2.அடுத்தது ‘செர்ஷியோரரி (certiorari) ரிட்.’ ஒரு ஹை
கோர்ட்டின் அதிகாரத்தில் உள்ள, ஒரு கோர்ட் அல்லது, தீர்ப்பு கொடுக்கும்
அதிகாரமுள்ள ஒரு அரசு அதிகாரி, சட்ட விரோதமாக, ஒரு உத்தரவு போட்டால், அந்த
உத்தரவை ரத்து செய்யவும், அல்லது அந்த குறிப்பிட்ட நீதி மன்றத்துக்கோ
அல்லது அரசு அதிகாரிக்கோ, சரியான வழிமு றையை உணர்த்து ம்படி உத்தரவிடக்கோரி
கேட்பதுதான் இந்த ரிட் மனுவின் அடிப்படை. என்ன புரியவில்லையா? உதார
ணமாக, ஒரு சினிமா தியேட்டர் கட்டுவதற்கு கலெக்டரிடம் ‘நோ அப்ஜக்ஷன்’ ஒருவர்
கேட்கிறார். அங்கே இருபத்தைந்து அடி தூரத் தில் ஹாஸ்பிடல் இருக்கிறது.
சினிமாதியேட்டரால் ஹாஸ் பிடலுக்கு பாதிப்பு வரும், அதனால், நோ
அப்ஜக்ஷன் கொடுக்கக் கூடாது என்று பொதுமக்கள் ஆட்சேபித்தும் அந்த ஆட்சேஷப
ணையைப் பரிசீலி க்காமல், நோ அப்ஜக்ஷனை கலெக்டர் தந் தால், அந்த உத்தரவை
எதிர்த்து ‘செர்ஷியோரரி ரிட்’ மனு தாக்கல் செய்யலாம்.
3.மூன்றாவது ரிட் மனுவிற்கு ‘கோவாரண்டோ’ (Quowarranto) என்று பெயர். எந்த
ஒரு அரசாங்கஅதிகாரியாவது, தகுதி இல்லா மல், ஒரு பதவிக்கு நியமிக்கப்பட்டாலோ
அல்லது தனது பதவி யின் அதிகார வரம்பை மீறி அவர் உத்தரவு பிறப்பித்
தாலோ, அதை எதிர்த்து ‘கோவாரண்டோ ரிட்’ தாக்கல் செய்ய லாம்.
4.அடுத்தது பிரொகிபிஷன் (Prohibition) ரிட். அதாவது ஒரு நீதி மன்றம் தனது
அதிகார வரம்பு மீறி செயல்படாதவாறு தடுப்பத ற்காகப் போடப்படுவது இது.
5.அடுத்தது ‘ஹெபியஸ் கார்பஸ்’ (Hebeas corpus) ரிட். இதற்குத்
தமிழில் ‘ஆள் கொணர் ஆணை’ என்று பொருள். நமக்குத் தெரிந்த ஒருவர் தவறாகக்
காவலில் வைக்கப்பட்டிருந்தாலோ அல்லது ஒருவரைக் காணவில்லை, அவரை யாரோ
கடத்தி, அடைத்து வைத்து இருக்கிறார்கள் என்று சந்தேகப்பட்டாலோ, இந்த ரிட்
மனுவை நாம் தாக்கல் செய்யலாம். இந்த மனுவை விசாரிக்கும்
நீதிமன்றம், காவல்துறைக்கு அந்த நபரை, நீதிமன்றத்திற்கு ஆஜர் படுத்தச்
சொல்லி உத்தரவிடும்.
இதில் கவனிக்க வேண்டிய முக்கியமான விஷயம்,
‘ஹெபியஸ் கார்பஸ்’ மற்றும் ‘கோவாரண்டோ ரிட்’ மனுக்களை யார் வேண்டு மானாலும்
போடலாம். ஆனால், மற்ற ரிட் மனுக்களான ‘மாண்ட மாஸ்’,
‘செர்ஷியோரரி’ மற்றும் ‘ப்ரோகிபிஷன் ரிட்’ மனுக்களை பாதிக்கப்பட்ட
நபர்கள்தான் தாக்கல் செய்யலாம்.